Precisiefruitteelt is een term die is afgeleid van precisielandbouw: Precisielandbouw is een vorm van landbouw, waarbij planten en dieren heel nauwkeurig die behandeling krijgen die ze nodig hebben. (bron: encyclo.nl)
De voorwaarde voor precisielandbouw is positiebepaling, zodat je weet wat op welke positie aan de hand is of nodig is. Voor positiebepaling wordt GPS (Global Positioning System) gebruikt. GPS heeft verschillende varianten met verschillende nauwkeurigheden. Standaard-GPS heeft een nauwkeurigheid van ca. 20 meter. DGPS heeft een nauwkeurigheid van ca. 2 meter en RTK-GPS is nog nauwkeuriger: tot op een enkele centimeter. Afhankelijk van de toepassing is er een bepaalde precisie nodig.
...
Precisieteelt heeft verschillende precisieniveau ’sprecisieniveau’s, van micro naar macro:
Blad- of vruchtniveau. Bijvoorbeeld detectie van ziekten in een blad. Foto 1: schurftaantasting in een blad, gedetecteerd met camera’s.
...
Er worden continu nieuwe sensoren ontwikkeld, soms in eerste instantie voor andere toepassingen. Door nieuwe sensoren in te zetten kan steeds meer data worden verzameld. Bijvoorbeeld 3D-camera's die worden gebruikt om games te ontwikkelen, kunnen ook worden ingezet in de fruitteelt. Laserscanners zijn belangrijk in zelfrijdende auto's, maar kunnen ook gegevens verzamelen voor de fruitteelt. Sensoren verzamelen meer data en meestal meer detail (Dan wat?). Na analyse leidt dit tot meer en/of nieuwe inzichten voor zowel telers als onderzoekers.
...
Waarnemen gebeurt meestal met sensoren, al dan niet gekoppeld aan een voertuig, bijvoorbeeld een trekker of drone. De waarnemingen die worden gedaan gaan over biomassa-metingen, vochtsensoren, camera's voor vruchtherkenning, pH-metingwaardes, vochtgehaltes, etc. Sensoren meten meestal een afgeleide waarde, die een verband heeft met de werkelijke situatie in de boomgaard. De lichtreflectie van het gewas kan bijvoorbeeld iets zeggen over de biomassa. De elektrische geleiding kan iets zeggen over het vochtgehalte. Sensoren kunnen vruchten herkennen tussen bladeren op basis van verschil in kleur en vorm.
De data-analyse wordt gedaan in combinatie met de GPS-locatie, waarmee de . De geografische variatie wordt zichtbaar wordt, op bijvoorbeeld een bodemkaart, biomassakaart of opbrengstkaart.
De acties die daarop volgen zijn is bijvoorbeeld het aansturen van machines met zogenoemde taakkaarten. Een taakkaart geeft aan op welke positie wat moet gebeuren. Het is aan te raden om op de aangestuurde machine ook sensoren te plaatsen, zodat wordt vastgelegd wat daadwerkelijk is uitgevoerd. Deze nieuwe waarnemingen leiden dan weer tot een verbeterde data-analyse, wat vervolgens weer leidt tot een verbeterde actie.
...
In deze case zijn de voorraadbakken met enige tussenruimte gesorteerd om de appels per kist apart door de sorteermachine te laten gaan en vermenging van bakken tegen te gaan. Dit zou aangepast kunnen worden: technische aanpassing in de waterbaan of aanpassing in de dataverzameling (randen uit data knippen).
filmpjes
media
In opbrengstkaarten kunnen diverse gegevens worden geprojecteerd, bijvoorbeeld waar is meer of minder opbrengst behaald. In de afbeelding hieronder zie je een vergelijking tussen de totale oogst (kg/m boomrij) (links) en het aantal vruchten per meter boomrij (rechts) van een Elstar-perceel op Proeftuin Randwijk. In de rechterhelft van de boomgaard in beide figuren werden beduidend minder appels geplukt en daarmee ook minder kg’s behaald.
...