Ppt precisiefruitteelt. Precisiefruitteelt is een term die is afgeleid van precisielandbouw: Precisielandbouw is een vorm van landbouw, waarbij planten en dieren heel nauwkeurig die behandeling krijgen die ze nodig hebben. (bron: encyclo.nl)
De voorwaarde voor precisielandbouw is positiebepaling, zodat je weet wat op welke positie aan de hand is of nodig is. Voor positiebepaling wordt GPS (Global Positioning System) gebruikt. GPS heeft verschillende varianten met verschillende nauwkeurigheden. Standaard-GPS heeft een nauwkeurigheid van ca. 20 meter. DGPS heeft een nauwkeurigheid van ca. 2 meter en RTK-GPS is nog nauwkeuriger: tot op een enkele centimeter. Afhankelijk van de toepassing is er een bepaalde precisie nodig.
Precisieniveau's
Precisieteelt heeft verschillende precisieniveau ’s, van micro naar macro:
Blad- of vruchtniveau. Bijvoorbeeld detectie van ziekten in een blad. Foto 1: schurftaantasting in een blad, gedetecteerd met camera’s.
Boomdeel-niveau. Detectie van hoeveelheid bloesem of vruchten per deel van boom (onder, midden, top). Foto 2: de rode vlekken zijn de gedetecteerde vruchten door een camerasysteem.
Boomniveau. Hoeveelheid bloesem, aantal vruchten, biomassa, boomhoogte, etc. Foto 3: voorbeeld van een boomgaardkaart met de hoeveelheid biomassa op boomniveau (elk vakje stelt 1 boom voor).
Zone. Opbrengst, kwaliteit, organische stof in bodem, vochtgehalte? Foto 4: resultaat van bodemscan van een boomgaard; in dit geval een kaart voor organische stof met vakken van 2,5x2,5 meter
Boomgaard. Opbrengst, kwaliteit. Foto 5: zone’s binnen een boomgaard met opbrengstverschillen.
Bedrijf. Inzicht in data op bedrijfsniveau van afzonderlijke boomgaarden. Foto 6: droneopname met meerdere boomgaarden.
Metingen op het laagste niveau (blad) kunnen vertaald worden naar gegevens op hoger niveau, andersom echter niet. Verschillende technieken zijn nog in ontwikkeling.
Precisieniveau's in de fruitteelt.
Sensoren
Er worden continu nieuwe sensoren ontwikkeld, soms in eerste instantie voor andere toepassingen. Door nieuwe sensoren in te zetten kan steeds meer data worden verzameld. Bijvoorbeeld 3D-camera's die worden gebruikt om games te ontwikkelen, kunnen ook worden ingezet in de fruitteelt. Laserscanners zijn belangrijk in zelfrijdende auto's, maar kunnen ook gegevens verzamelen voor de fruitteelt. Sensoren verzamelen meer data en meestal meer detail (Dan wat?). Na analyse leidt dit tot meer en/of nieuwe inzichten voor zowel telers als onderzoekers.
De data die wordt verzameld van een bepaald gewas kan in de fruitteelt meerdere jaren worden gestapeld, omdat de levensduur van boomgaarden vaak wel 15 tot 30 jaar is. Zo onderscheidt de fruitteelt zich van andere teelten.
Ontwikkeling van goede detectietechnieken met sensoren is belangrijk, want het geeft meer inzicht in de teelt en tegelijkertijd is het een voorwaarde voor vervolgstappen. Denk hierbij aan robotisering van bloesem- of vruchtdetectie ten behoeve van vruchtdunning of een plukrobot.
Met data-analyse ontstaat meer inzicht in de variatie in een boomgaard of een individuele boom. Afhankelijk van de toepassing kan dit leiden tot verbeterde strategieën met als resultaat hogere productie (bijvoorbeeld extra aandacht voor achterblijvende plekken in boomgaard) en een hogere efficiëntie (bijvoorbeeld arbeidsvermindering bij de handdunning). Dit vraagt om meer samenwerking in de keten (uitwisselen data met machinebouwer, loonwerker en/of verkooporganisatie). Standaardisatie van data is ook van belang, zodat iedereen ''dezelfde taal spreekt''.
De drie stappen van precisielandbouw
De drie stappen van precisielandbouw.
Precisielandbouw bestaat uit drie stappen:
- Waarnemen
- Data-analyse
- Actie
Waarnemen gebeurt meestal met sensoren, al dan niet gekoppeld aan een voertuig, bijvoorbeeld een trekker of drone. De waarnemingen die worden gedaan gaan over biomassa-metingen, vochtsensoren, camera's voor vruchtherkenning, pH-meting, etc. Sensoren meten meestal een afgeleide waarde, die een verband heeft met de werkelijke situatie in de boomgaard. De lichtreflectie van het gewas kan bijvoorbeeld iets zeggen over de biomassa. De elektrische geleiding kan iets zeggen over het vochtgehalte. Sensoren kunnen vruchten herkennen tussen bladeren op basis van verschil in kleur en vorm.
De data-analyse wordt gedaan in combinatie met de GPS-locatie, waarmee de geografische variatie zichtbaar wordt, bijvoorbeeld een bodemkaart, biomassakaart of opbrengstkaart.
De acties die daarop volgen zijn bijvoorbeeld het aansturen van machines met zogenoemde taakkaarten. Een taakkaart geeft aan op welke positie wat moet gebeuren. Het is aan te raden om op de aangestuurde machine ook sensoren te plaatsen, zodat wordt vastgelegd wat daadwerkelijk is uitgevoerd. Deze nieuwe waarnemingen leiden dan weer tot een verbeterde data-analyse, wat vervolgens weer leidt tot een verbeterde actie.