Pagina-vergelijking

De bessenglasvlinder kan ernstige schade veroorzaken door het boren van gangen in de lengterichting van takken. De volwassen bessenglasvlinder is metaalblauw-zwart van kleur, met doorzichtige vleugels met zwarte randen.

Op het achterlijf zitten bij het vrouwtje drie en bij het mannetje vier gele ringen. De glasvlinder is ongeveer 12 mm lang. Het mannetje is kleiner en slanker dan het vrouwtje. De vlinders zijn zeer actief bij hogere temperaturen. De rupsen zijn ivoorkleurig, hebben een bruine kop en zijn ongeveer 15 mm lang.

De bessenglasvlinder overwintert als rups in de boorgang in de takken. In april/mei vindt de verpopping plaats en in juni vliegen de volwassen vlinders rond. Na eiafzetting op snoeistompjes boren de larven zich in het merg. Daarin ontwikkelen ze zich en overwinteren ze. De lange gangen die ze boren hebben tot gevolg dat de takken afsterven.

Bestrijding van de bessenglasvlinder is moeilijk omdat de vlinder slechts een klein deel van zijn cyclus niet verscholen zit. Voor het bepalen van het vluchtverloop en de aanwezigheid van glasvlinders kunnen feromoonvallen gebruikt worden. Daarmee kan het begin van de vlucht worden vastgesteld.

Maatregelen ter bestrijding kunnen zijn:

• Het wegsnoeien en vernietigen van aangetaste takken.

• Het telkens verjongen van de aanplant.

• Meestal is een chemische bestrijding niet nodig, maar als het nodig is kan dat met een pyrethroïde, al heeft dat grote nadelige effecten op populaties natuurlijke vijanden en is de werking van één bespuiting onvoldoende. Informatie over de beschikbare middelen is te vinden in de gewasbeschermingsgids van de PD of op de digitale Gewasbeschermingskennisbank.