De interactie tussen kas en gewas komt bij uitstek tot uitdrukking in de wederzijdse energie- en vochtbalansen:
Gewasverdamping heeft een enorm koelend effect op de kas, maar verhoogt tegelijk de vochtinhoud van de kas.
Een hoge RV heeft een remmend effect op een deel van de kasverdamping, te weten de nattebolverdamping.
Onder normale condities houden de energie- en waterbalans van de kas en het gewas elkaar in evenwicht.
Als een van beide balansen ontspoort, dan heeft dit ook gevolgen voor de ander, waardoor de situatie instabiel wordt. Er ontstaat dan een negatieve spiraal. Bijvoorbeeld als op een warme droge dag het gewas in de stress raakt door een te hoge verdamping. Door het sluiten van de huidmondjes neemt de verdamping af, waardoor de kastemperatuur toeneemt. Volgens de klassieke reactie worden de luchtramen dan zo mogelijk nog verder geopend om de temperatuur in de hand te houden, waardoor echter tegelijk de RV nog meer daalt en de waterstress wordt versterkt. Hiermee is de negatieve spiraal een feit.
Hierbij kan een laag CO2-niveau als gevolg van extreem ventileren het stress effect voor de plant nog versterken. Door dit lage CO2-niveau zal de plant namelijk geneigd zijn om de huidmondjes langer open te houden om toch nog CO2 te kunnen binnenhalen. Hierdoor raakt de interne waterbalans nog verder verstoord.
Door nu de tegengestelde actie te nemen, namelijk de luchtramen deels te sluiten en daardoor de vochtafvoer te verminderen, kan de waterbalans van het gewas zich hopelijk herstellen en zal ook de energiebalans van de kas weer in evenwicht komen.
