...
Kenmerkend aan een kartering is dat ruimtelijke informatie (vlakken) wordt gecombineerd met thematische informatie (vegetatietypen). De patronen die in het veld of op een luchtbeeld te zien zijn worden op een vereenvoudigde wijze in een kaart weergegeven. Karteren is dus ook vooral generaliseren: de complexe werkelijkheid van talloze overgangen in de vegetatie – in ruimte en typologie – worden ‘gemodelleerd’ in een kaart. Tegenwoordig zijn digitale remote sensing sensing
| Orah tooltip |
|---|
| text | remote sensing = verzamelnaam voor beelden die vanuit de lucht (met vliegtuigen of drones) of vanuit de ruimte (met satellieten) worden gemaakt (letterlijk: waarnemen op afstand) |
|---|
| id | k5wajh2ox6 |
|---|
|
beelden, gemaakt vanuit vliegtuigen, satellieten of drones, vrijwel van over de hele wereld beschikbaar en daarmee een vereiste bij het maken van vegetatiekaarten. Ook worden vegetatiekaarten tegenwoordig altijd digitaal gemaakt en opgeslagen in een Geografisch Informatie Systeem| Orah tooltip |
|---|
| text | Geografisch Informatie Systeem = computersysteem waarin bewerken van en analyses met ruimtelijke informatie worden uitgevoerd |
|---|
| id | ex2jluhbrf7 |
|---|
|
(GIS). Dit biedt allerlei mogelijkheden voor verschillende soorten presentatie van kaarten en voor het maken van afgeleide producten, waarbij de ruimtelijke en/of thematische informatie wordt vertaald ....
Janssen, J.A.M., R. Haveman & J.H.J. Schaminée (2017). Vegetation mapping in the Netherlands. Documents phytosociologiques 2017(6): 117-131.