Pagina-vergelijking

Valkruid of wolverlei (Arnica montana) is een vaste plant, die behoort tot de composietenfamilie (Asteraceae). De plant komt van nature voor in de Alpen, Pyreneeën en in het oosten tot de Balkan en in het noorden tot Zuid-Scandinavië. De plant komt voor in het oosten van Nederland en in de Belgische Ardennen.

De soort staat op de Nederlandse Rode lijst van planten als zeldzaam en zeer sterk afgenomen. In Nederland is de plant vanaf 1 januari 2017 niet meer wettelijk beschermd. De plant is wettelijk beschermd in België.

De plant wordt 20–45 cm hoog met een niet of weinig vertakte stengel. De tegenover elkaar staande bladeren zijn 2–4 cm breed. De onderste bladeren zijn elliptisch tot omgekeerd eirond-lancetvormig en het bovenste paar bladeren is lijn-lancetvormig.

Valkruid bloeit in juni en juli met oranje-gele, geurende bloemen. De bloemhoofdjes zijn 6–8 cm breed en hebben een bolle, behaarde bloembodem. De pappus heeft een rij haren. De vrucht is een nootje.

Valkruid komt voor op droge tot vochtige, matig arme grond in heidevelden, schraalgraslanden en op brandplekken in het bos. (Wikipedia) 

Bitterstoffen (sesquiterpeenlactonen), flavonoïden en etherische olie.

Arnica wordt gebruikt voor wonden, blauwe plekken, gewrichtsontstekingen, peesproblemen en kneuzingen. Combinatiemiddelen: verlaging huidtemperatuur van de uiers, mastitis, behandeling uierziekten, dagelijkse uierhygiëne, doorbloeding uier

Arnica heeft een ontstekingsremmende werking, maar omdat relatief vaak allergische

en irriterende huidreacties op Arnica beschreven zijn, wordt het gebruik op open

wonden afgeraden (Meyer, Vogt, Landthaler, & Karrer, 2005), (Bedi & Shenefelt,

2002).

Bedi, M. K., & Shenefelt, P. D. (2002). Herbal therapy in dermatology. Archives of

Koll, R., Buhr, M., Dieter, R., Pabst, H., Predel, H. -., Petrowicz, O., et al. (2004).

Efficacy and tolerance of a comfrey root extract (extr. rad. symphyti) in the treatment

of ankle distorsions: Results of a multicenter, randomized, placebo-controlled,

double-blind study. Phytomedicine, 11(6), 470-477.

Meyer, S., Vogt, T., Landthaler, M., & Karrer, S. (2005). Use of phytopharmaceutical

agents in dermatology: Indications, therapeutic approaches and side effects. [Einsatz

von phytopharmaka in der dermatologie: Indikationen, therapiehinweise und

nebenwirkungen] Hautarzt, 56(5), 483-502.