Tot vandaag worden oogstresultaten beoordeeld aan de hand van de gemiddelde opbrengst van een perceel. De landbouwer weet gewoonlijk wel dat er opbrengstvariaties zijn in een perceel, maar weet weinig of niets over de omvang ervan. Plaatsspecifieke oogstresultaten van verschillende jaren kunnen ondersteunend werken bij verdere beslissingen om ook variaties in de grondbewerkingen of in de gewasverzorgingen binnen een zelfde perceel uit te voeren. Dit alles om uiteindelijk te komen tot een beter financieel perceelsresultaat en hoeft dus niet altijd een hogere opbrengst te betekenen. In dit deel gaan we dieper in op de continue opbrengstmeting bij maaidorsers.(Christianen, 2003)
Mogelijkheden
Er zijn twee verschillende mogelijkheden om de opbrengst te meten. De eerste methode vergt veel calibratie en werkt minder makkelijk en nauwkeurig. Hier wordt gebruik gemaakt van een sensor die het volume meet. Een werknemer moet vervolgens regelmatig kalibreren wat de opbrengst is door het hectoliter gewicht te bepalen. Deze methode is bij het de meerderheid van de aanbieders vervangen door een systeem die direct meet in termen van massadebiet (kg/seconde of ton/uur). Het systeem is zeer accuraat maar de nauwkeurigheid is helemaal afhankelijk van de bereidheid van de gebruiker om regelmatig te kalibreren en instellingen aan te passen, omdat de oogstomstandigheden van perceel tot perceel of zelfs binnen één perceel voortdurend veranderen. En het is gebleken dat gebruikers vaak verzuimen de nodige metingen te verrichten en de vereiste wijzigingen in te stellen. Dit is vaak te wijten aan tijdsgebrek omdat tijdens de oogst alles snel moet gaan en er weinig tijd en motivatie is om alles te kalibreren en registreren.(Christianen, 2003)
...
Volgens dit principe werken de huidige opbrengstmeters in de maaidorsers van John Deere en New Holland. Ook de universele opbrengstmeters van de firma LH Agro/Agleader werken met een plaat die de “mass flow” opmeet zoals afgebeeld in figuur 1. Deze meters kunnen op de vrijwel elke moderne maaidorser gemonteerd worden.’’(Vandepoel, 2004)
 Figuur 1: Mass flow sensor van de maaidorser. Bron:(Vandepoel, 2004) |
Vochtmeting
"Om de echte opbrengst van het graan te kennen is het noodzakelijk dat men naast de hoeveelheid graan ook het vochtgehalte ervan kent. Ook zonder een precisielandbouwsysteem kan een continue vochtmeting van het graan zeer interessant zijn. Hiervoor wordt de geleidbaarheid van het graan gemeten door het tussen geladen platen te laten passeren. In combinatie met een temperatuurmeting kan zo het vochtgehalte van het graan bepaald worden. Aanvankelijk werd deze apparatuur in de graantank geplaatst, maar om continu te kunnen meten wordt er in de graanelevator of aan het einde van de opvoervijzel naar de graantank gemeten zoals te zien in figuur 2."(Vandepoel, 2004)
 Figuur 2: RDS vochtsensor op opvoervijzel Bron:(Vandepoel, 2004) |
Om het vochtgehalte te meten maken vrijwel alle sensoren gebruik van de geleidbaarheid die afhankelijk is van het vochtgehalte van het graan. Het graan wordt tussen elektrisch geladen platen gebracht om de geleidbaarheid te meten. John Deere gebruikt voor de vochtmeting een apart kanaal. Onder de mass flow sensor zit een apart kanaal waar de vochtsensor zit. In het onderstaande filmpje is duidelijk te zien hoe de de mass flow sensor werkt samen met de vochtsensor die continu monsters neemt en het vochtgehalte meet.(Vandepoel, 2004)
...