Pagina-vergelijking

In het begin veroorzaakt de vlinder bruingekleurde gang- en blaasmijnen. Deze starten als lichtgekleurde plekken, die ontstaan doordat de jongste rupsen de opperhuid van het blad losvreten.

later ontstaan bladeren waarvan de toppen naar beneden omgebogen zijn. Soms worden enkele blaadjes aan elkaar gesponnen. In deze kokers wordt het bladweefsel weggeschaafd, waarbij de bovenste huid in tact blijft. De bladeren verdrogen en vallen af.

De aantasting kan zich snel uitbreiden. Onder glas ontbreekt een ruststadium, waardoor de ontwikkeling nog sneller is. De schade kan bij niet tijdige ontdekking erg groot worden.

Eieren zijn ovaalvormig en 1 mm groot. Te vinden verspreid aan de onderzijde van bladeren, meestal langs hoofd- en zijnerven. De larve is tot 1 cm lang, geelgroen met een donkere kop. De pop is een grijswitte, zijdeachtig glanzend cocon van 7 mm lang. Te vinden aan de bladonderzijde of tussen de bladeren.

De vlinder is ca. 0,5 cm groot. In rust heeft deze een schuin opgerichte houding. De vleugels zijn donker gekleurd. De voorvleugels hebben karakteristieke goudgele stroken.

De jonge rupsen vreten gangmijnen in de bladeren. Deze gaan snel over in blaasmijnen. Wanneer ze 3 weken oud zijn, gaan ze naar een ander blad, waarvan de top naar beneden wordt omgebogen en vastgesponnen. Daar vreten de larven verder aan het bladweefsel. Daarna doen ze dit nog een- tot tweemaal met een ander blad.

Wanneer ze volgroeid zijn, maken de rupsen aan de onderzijde van het blad een cocon van spinsel, waarin ze verpoppen. Van april tot september zijn twee generaties mogelijk onder gunstige omstandigheden. In de kas kunnen zelfs 3 generaties ontstaan. Deze 3 generaties overlappen elkaar, zodat dan alle ontwikkelingsstadia naast elkaar voorkomen.

Bij een kleine aantasting is het mogelijk om mechanisch te bestrijden door het afplukken van aangetaste bladeren.