Zilverschurft

Zilverschurft is te herkennen aan de zilvergrijs verkleurde vlekken op de knol. Bij een zware aantasting verliezen de knollen veel vocht en verouderen daardoor sneller. Zilverschurft is een bewaarziekte.

Aangetast pootgoed is een belangrijke besmettingsbron, maar de knollen kunnen ook vanuit de grond besmet raken. Vooral tijdens het rooien, wanneer knollen contact met elkaar maken, worden besmettingen overgebracht.

De schimmel tast de kurklaag van de knol aan waardoor de knol meer vocht verliest. Zilverschurft breidt zich sterk uit in partijen, die naar verhouding warm bewaard worden bij een hoge relatieve vochtigheid.

De zilverachtige verkleuring is het gevolg van lucht, dat in de aangetaste cellagen doordringt.

Aangetaste knollen verliezen veel vocht en zien er minder aantrekkelijk uit. Dat laatste is vooral van belang voor tafelaardappelen, die gewassen en in plastic verpakt in supermarkten worden aangeboden.

Raskeuze:

Er is een verschil in gevoeligheid tussen de verschillende rassen.

Vruchtwisseling:

Een ruime vruchtwisseling gekoppeld aan opslagbestrijding verlaagt de kans op infectie vanuit de grond.

Aanvullende maatregelen:

• Behandelen van pootgoed tijdens het inschuren.
• Lage bewaartemperatuur
• Droog bewaren.

• Zoek binnen Groen Kennisnet naar meer informatie over Zilverschurft
• Artikel beheersing zilverschurft
• Aanvullende informatie over mogelijke bestrijding