Gewas: Diverse gewassen, potplanten, houtige gewassen, vaste planten
Wetenschappelijke naam: Otiorhynchus sulcatus
Groep: Insecten
 |  |
| Larve van taxuskever of mobium | Volwassen kever |
 |  |
| Schadebeeld, vraat boven wortelhals | Vraatbeeld van imago in Vaccinium |
Klik op de afbeelding voor een vergroting.
© Copyright PPO, NVWA (PD), DLV, KAD, Landbrugsinfo
Zowel de volwassen kevers als de larven veroorzaken schade. Volwassen kevers vreten ronde gaten in de bladeren, beginnen bij de rand. Dit wordt 'hapvreterij' genoemd.
De taxuskever vormt een plaag in een groot aantal siergewassen o.a. cyclamen, kalanchoë, fuchsia en azalea. Taxuskever is ook bekend als gegroefde lapsnuitkever of druivenhaantje. De larve heet ook wel mobium. De meeste schade ontstaat door vreterij aan knoppen en nog zachte bast van jonge struiken.
Deze schade wordt vooral veroorzaakt door de larven. Wortels, wortelknollen en wortelstokken kunnen ernstig worden aangetast, maar ook doordat aan de stengelbasis de bast van de plant wordt geknaagd. Hierdoor is geen sapstroom meer mogelijk en verwelken de planten en sterven af. Een larve kan al voldoende zijn om een plant te laten doodgaan.
Door de wonden die aan de wortel ontstaan, kunnen schadelijke organismen zoals schimmels en bacteriën de plant binnendringen.
Een volwassen taxuskever is 8 - 12 mm lang, zijn bruinzwarte kleur en hebben vaalgele vlekjes. De dekschilden zijn gegroefd en met het lichaam vergroeid zodat ze niet kunnen vliegen. Ze zijn genoodzaakt te lopen, wat ze erg goed kunnen.
De kevers zijn vooral 's nachts actief. De populatie bestaat volledig uit wijfjes. De voortplanting geschiedt ongeslachtelijk (parthenogenetisch).
Vanaf mei tot oktober leggen de wijfjes eieren, gemiddeld 4,5 ei per dag over een periode van circa 200 dagen bij een temperatuur van 21ºC. De eieren zijn rond en eerst wit van kleur, maar al snel worden ze bruin. De larven leven in de grond. Zijn aanvankelijk 1 mm lang en worden uiteindelijk 12 mm lang. De kop is bruin, het lichaam wit doorschijnend tot rozeachtig. De taxuskever overwintert als larve in de grond. De volgroeide larven verpoppen in her voorjaar in de grond. Buiten is er één generatie per jaar. In de kas verloopt de ontwikkeling veel sneller en kunnen meerdere generaties per jaar voorkomen.
- Verwijderen van Taxus (bomen/struiken) reduceert de populatie ontwikkeling van de taxuskever (de populatie ontwikkelt zich sneller, wanneer de kevers regelmatig taxusnaalden).
- Taxuskevers kunnen zowel chemisch als biologisch worden bestreden.
- Biologisch bestrijding kan met behulp van insecten parasitaire aaltjes.
- Een grondontsmetting door middel van verhitting (stomen) dood veel larven van de taxuskever.