Tomatengalmijt

Tomatengalmijt is een mijt die met het blote oog niet zichtbaar is. Het eerste zie je bruin verkleuring op de stam van de tomatenplant. In een ver gevorderd stadium, zullen ook enkele bladeren bruin verkleuren.

In een ver gevorderd stadium, zullen ook enkele bladeren bruin verkleuren. Ook de trosstelen kunnen verkleuren tot roodbruin, waarbij zelfs vruchten kunnen verkurken. De bladeren krullen op en verdorren en uiteindelijk zal de plant afsterven. Ook vruchten worden aangetast en raken misvormd. De vruchtschil wordt dan ruw en verkleurd roodbruin.

De mijten ontwikkelen snel bij hoge temperaturen (27°C) en een lage luchtvochtigheid (30%). Dit verklaart, waarom de meeste signaleringen in de maanden juli en augustus plaatsvinden.

De oorspronkelijk uit Australië afkomstige mijt legt 10-55 eitjes. Het eistadium duurt bij 25°C 2,5 dag. Hierna volgt het larve stadium van een dag en een nymfestadium van ruim anderhalve dag. De volwassen mijt leeft vervolgens 16-22 dagen. Verspreiding gebeurd door de wind, mechanisch en doordat ze zelf van plant naar plant lopen.

Er zijn enkele biologische bestrijders tegen deze mijten zoals Amblydromalus limonicus en Amblyseius andersoni. Zij bestrijden niet echt maar vertragen de aantasting wel. Voldoende bestrijding met andere bestrijders is nog in onderzoek. Dit geld bijvoorbeeld voor een parasitaire schimmel die de galmijt zou bestrijden.

Chemisch kun je gebruik maken van het spintmiddel Oberon. Bij een keer spuiten kunnen de volwassen mijten, die niet bestreden worden door het middel, alsnog hun cyclus voltooien. Eenmalige inzet heeft daarom niet zoveel zin. Je zult dus 2 keer moeten spuiten met dit middel met een interval van 7 – 10 dagen. Oberon is veilig voor de hommels en de biologische bestrijders.