Vruchtrot - Botrytis

Botrytis rot, ook wel `grauwe schimmel' genoemd, treedt op tijdens de bewaring. Het rot woekert vrij snel voort en de aangetaste plek is lichtbruin verkleurd. Geheel rotte vruchten zijn erg zacht.

Op de vrucht kan een wollig, grijswit schimmelpluis ontstaan, dat aangrenzende vruchten aantast. Ook vormt de schimmel soms kleine, harde zwarte korrels (sclerotiën) op de bijna geheel rotte vruchten.

Botrytis cinerea is een schimmel die algemeen voorkomt op afstervende en dode plantenweefsels. De schimmel sporuleert uitbundig en de sporen worden door de wind verspreid. Elke vrucht raakt dan ook aan de boom besmet met sporen. De schimmel heeft wel een wondje nodig of een andere invalspoort waar hij de vrucht kan infecteren. Rotting begint dan ook meestal vanaf een wondje, of vanuit de steel- of neusholte van de vrucht. De schimmel kan ook tijdens de bloei de stamper en meeldraden infecteren. De schimmel blijft aanwezig op het kroontje en kan van daaruit de vrucht aantasten. Aantasting ontstaat meestal pas in of na de bewaring, omdat de schimmel in rijper fruit zich veel sneller uitbreidt dan in onrijp fruit. De aantasting vanaf het kroontje veroorzaakt het typische Botrytis-neusrot.

Bij een regelmatig spuitschema tegen andere ziekten in appel en peer (schurft en meeldauw) worden met de daarvoor gebruikelijke middelen diverse soorten vruchtrot goed bestreden.

Een alternatieve bestrijdingsmethode is het dompelen van de vruchten in een warmwaterbad (48-52 °C) voordat ze de bewaring in gaan.

• Zie ook Botrytis-vruchtrot bij aardbei