Vuur - hyacint

In het voorjaar worden de toppen van de bladeren grijsbruin en sterven af. Deze aantasting breidt zich langzaam uit, zodat tenslotte een groot gedeelte van het blad dor en verschrompeld is

Op dat  gedeelte groeit meestal een lichtbruine schimmel, die sporen voortbrengt welke bij aanraking verstuiven. Soms vertonen de bladeren verspreid over het oppervlak alleen grijze stipjes of streepjes. Na afsnijden of afbreken van de bloemtros kan ook een aantasting van de bloemstengel ontstaan (vuurstelen).

Tijdens een langdurige periode van vochtige omstandigheden bestaat er een groot risico voor aantasting van bloemtrossen. Ook vanuit het veld of op hopen gestorte bloemen kan het vuur overgaan op een naburig hyacintengewas. Op de bovengrondse dode plantendelen kunnen kleine  (1-2 mm) slcerotiën voorkomen.

Over de herkomst en verspreiding van B. hyacinthi is weinig bekend. Aangenomen wordt dat de schimmel overblijft op afgestorven plantendelen, en waarschijnlijk ook in de grond in de vorm van sclerotiën. Daarnaast wordt regelmatig Botrytis cinerea op afgestorven plantendelen gevonden, maar als secundair pathogeen.

De ontwikkeling van vuur gebeurt vooral bij vochtige omstandigheden. Beschadiging van planten, bijvoorbeeld als gevolg van vorst, stuiven van zand, hagel, bloemen snijden) kan vuur bevorderen. Vooral partijen die niet warm bewaard zijn of vroeg geplant worden, kunnen van deze aantasting te lijden hebben. Deze partijen komen namelijk vroeg in het voorjaar boven de grond en kunnen daardoor onder andere door vorst beschadigd worden.

• Vorst- en stuifschade voorkomen door:

• Warme bewaring van de bollen (de opkomst van het gewas wordt daardoor vertraagd);

• Niet te vroeg te planten;

• Tijdig het winterdek  verwijderen;

• Gewasbespuitingen uitvoeren volgens geldende adviezen.