Papegaaienkruid

Het kiemplantje van papegaaienkruid is rood violet van kleur en niet behaard. De kiemlobben zijn langwerpig en hebben een stompe top en een opvallende centrale nerf. De onderzijde van de kiemlobben is vaak roodachtig van kleur.

In de vegetatieve fase vertakt de plant sterk. De volwassen plant heeft een vrij dikke, gegroefde stengel met daarop dicht bij elkaar geplaatste haartjes. De bladeren zijn aan de onderzijde behaard en elliptische van vorm. De bloemen zijn onopvallend van kleur (groen-wit). De bloempjes vormen met elkaar een compacte bloempluim.

Papegaaienkruid kiemt wat later in het voorjaar en is een eenjarige tot 150 cm hoge plant, die bloeit in de periode juni tot aan oktober.

Van oorsprong was het papegaaienkruid een plant van de Noord Amerikaanse rivieroevers, het heeft zich verspreid over de hele wereld. In ons land is het plaatselijk een veel voorkomend onkruid in vollegronds teelten zoals suikerbieten en groentengewassen.

Niet chemisch

Op veel percelen is papegaaienkruid een 'nieuw' onkruid. Voorkom de vorming van een zaadbank van dit onkruid door het bestrijden van de eerste exemplaren, die zich op het perceel vestigen. Zoals alle zaadonkruiden is papegaaienkruid mechanisch te bestrijden.

Chemisch

Voor meer informatie: zie de PD-gewasbeschermingsgids en de handleiding gewasbescherming.