(Roof)galmuggen

Galmuggen zijn erg tere insecten die vaak maar 2 tot 3 millimeter lang zijn. Ze hebben een dun, langwerpig lijf en dunne poten. De kop is duidelijk zichtbaar met draadachtige antennes.

Ze worden gekarakteriseerd door één paar smalle, harige vleugels, wat ongebruikelijk is in de orde Diptera. Ze hebben gereduceerde monddelen.

Het overgrote deel van de soorten galmuggen tasten planten aan of leven van schimmels, maar er zijn ook soorten die geleedpotigen eten. De larven van een aantal soorten soorten voeden zich met de eieren en jonge larven van andere insecten of mijten. Omdat de kleine larven niet in staat zijn om zich over grote afstanden te verplaatsen moet er vaak een aanzienlijke populatie prooien aanwezig zijn voordat de volwassen dieren eieren leggen.

Een vrouwtje leeft ongeveer één week en kan in die tijd ongeveer 60 eitjes leggen. De larven komen na 3-7 dagen uit en worden al snel roodbruin van kleur. De larven van de bladluisjagende soorten zuigen de lichaamsinhoud van bladluizen op, waarna die bladluizen sterven. Daardoor zijn galmuggen snel en doelmatig. Na een kleine 2 weken zijn de larven geheel ontwikkeld. Ze laten zich op de grond vallen en verpoppen op geringe diepte in een cocon. De volgende generatie galmuggen komt na 2-3 weken te voorschijn.

Gewoonlijk zijn er jaarlijks twee generaties; van de laatste generatie overwinteren de larven in een cocon in de grond.

Galmuggen worden het meest gezien bij hogere dichtheden van plagen. De soort Aphidoletes aphidimyza is een galmugsoort die van bladluizen leeft. Dit is een belangrijke soort in de biologische bestrijding van bladluizen in gewassen in de glastuinbouw en wordt veel gekweekt en verkocht voor dat doel.

Prooi

Bladluizen, spint , schildluizen, witte vlieg en thrips.