Buxustopmijt

De larven en de volwassen mijten leven in de eindknoppen en zijn met het blote oog niet waar te nemen. Deze knoppen lopen niet uit en worden kroezig en geel, later afsterving.

Buxustopmijt Phytoptus canestrinii is een galmijt die schade geeft aan buxusplanten doordat deze galmijten een vergroeiing te weeg brengen van de groeipunten. Deze misvormingen van het blad maken dat de planten onverkoopbaar zijn. De buxustopmijt is een moeilijk te bestrijden plaag vanwege de verborgen leefwijze van de mijt.

De buxustopmijt komt alleen voor op Buxus. Sommige cultivars (o.a. Buxus microphylla 'Faulkner') zijn minder gevoelig dan andere (o.a. Buxus sempervirens 'Hollandia'). De schade die ontstaat door de buxustopmijt zijn misvormde knoppen. Aangetaste scheutjes zijn kroezig en gelig. In een later stadium sterven ze af. Schadebeeld veroorzaakt door buxustopmijt.

De buxustopmijt is een kleine witte mijt van ongeveer 0,2 mm en niet met het blote oog waarneembaar. De buxustopmijt houdt zich schuil achter schutbladeren van de knop. De buxustopmijt leeft het  gehele jaar in kleine kolonies (ei, larve, en volwassen mijt). De mijten tasten de groeipunt van de knop niet aan, zodat de knop in het voorjaar normaal uitloopt. De mijtenkolonie blijft achter op de steel van misvormde schutbladen. In mei juni gaat de volwassen mijt naar de eindknop zonder zuigschade te veroorzaken. Bij hergroei in augustus verplaatsen de mijtenkolonies zich naar de groei- en zijscheuten en veroorzaken daar schade. De kolonie bevindt zich steeds in het groeipunt van de tak of in de zijknoppen. In de knoppen vindt de topmijt bescherming tegen natuurlijke vijanden en ongunstige weersomstandigheden.

• Chemische bestrijding van de buxustopmijt is moeilijk, omdat de buxustopmijt achter een schutblad zit.

• De eitjes van de buxustopmijt wordt onder andere gegeten door roofmijten. Ook is de roofmijt Amblyseius andersoni waargenomen in buxus. Dit is een (0,6 mm) geelbruine roofmijt die zich in buxus goed thuis blijkt te voelen.

• Minder vatbare (resistente) soorten of rassen gebruiken.

• Zorgen voor goede groeiomstandigheden.

• Aangetaste delen, blad en snoeimateriaal, verwijderen en verbranden.

• Chemische bestrijding: zie Gewasbescherminggids of de digitale Gewasbeschermingkennisbank.