Erwtengalmug

Soms kan het erwtengewas ernstig lijden van een aantasting door de maden van de erwtengalmug.

De bloemknoppen zwellen sterk op, gaan niet open, verbruinen en verrotten, zodat geen peulen worden gevormd. In ernstige gevallen kan een aanzienlijk opbrengstverlies optreden, hoewel de schade bij droge erwten vaak minder groot is dan bij doperwten.

De erwtengalmug kan haar eitjes leggen zodra de blaadjes waartussen de bloemknoppen verscholen zitten, uiteen beginnen te wijken. Dit gebeurt ongeveer een week voor de bloei. De uit de eitjes tevoorschijn komende kleine, witte maden (knopmaden) voeden zich met de inhoud van de bloemknoppen. De uit de eitjes te voorschijn komende larven voeden zich met de inhoud van de bloemknoppen. De volwassen larven verlaten de knoppen, kruipen in de grond en spinnen dicht onder de oppervlakte een cocon (spinsel rondom een pop), waarin zij overwinteren.

De bestrijding is erop gericht de muggen te doden voor ze hun eitjes hebben afgezet. Het al dan niet slagen van de bestrijding hangt af van de keuze van het tijdstip waarop deze wordt uitgevoerd. Het is daarom noodzakelijk vanaf circa één week voor de bloei te controleren op de aanwezigheid van mugjes. Men kan de muggen vinden in de koppen tussen de bloemknopjes. Wanneer muggen worden waargenomen, moet direct een bestrijding worden uitgevoerd met een middel dat niet giftig is voor bijen (tijdens de bloei).

Gangbare gewasbeschermingsmaatregelen zijn te vinden in de Gewasbeschermingsgids of op https://www.ctgb.nl/.