Droogrot - krokus

In het vroege voorjaar zijn lichtbruin gekleurde vlekjes of streepjes aanwezig op de wortels. Bij een ernstige aantasting rotten de wortels grotendeels weg waardoor de loofbladeren vanuit de top gaan vergelen.

Op het onderste gedeelte van de bladscheden en op zwaar aangetaste wortels kunnen kleine zwarte sclerotiën voorkomen (zie bij gladiool) en vooral op de onderkant van de knollen bruinzwarte, ingezonken plekken.

De wortels worden in het algemeen eerder en ernstiger aangetast dan de knollen.

De ziekte komt vooral voor bij krokus Grote Gele (Crocus flavus). Dezelfde schimmel tast gladiool en sommige andere Iridaceae in hevige mate aan.

De ziekte kan worden verspreid door aangetast plantgoed. De sclerotiën van Stromatinia kunnen gedurende lange tijd in de grond in leven blijven.

• Krokussen telen op onbesmette grond.

• De knollen ontsmetten in een fungicide volgens geldende adviezen.