Bloedvlekkenluis

Bloedvlekkenluis is een plaag die meestal slechts pleksgewijs op enkele bomen voorkomt in een boomgaard. Het blijkt vaak dat de plaag jaar op jaar in dezelfde bomen voorkomt. Bloedvlekkenluis maakt gallen in het blad.

De bladranden krullen in en vertonen een sterke roodverkleuring. In de gallen ontwikkelen zich enkele generaties luizen tot aan de zomer. De aantasting van bloedvlekkenluis lijkt sterk op die van fluitekruidluis, al is de laatste waardplantwisselend en vertonen de gallen een feller rode kleur.

De bloedvlekkenluis is grijs tot donker blauwgrijs van kleur, met korte, zwarte siphonen. In de gal bevinden de luizen zich vaak in een witte wasachtige poeder.

De bloedvlekkenluis leeft alleen op appel. Hij overwintert als ei onder de schorsschubben. In april komen de stammoeders uit het ei, die vervolgens de stammoedergallen veroorzaken. In de jonge net gevormde clusters vind je roodgekleurde omgekrulde bladpunten. Vervolgens verschijnen enkele generaties ongevleugelde en gevleugelde luizen die eveneens gallen veroorzaken, die vaak nog sterker ingekruld zijn dan de stammoedergallen. Uit deze gallen komen in juni gevleugelde ovipare vrouwtjes te voorschijn, die op dezelfde boom de wintereieren afzetten onder de schorsschubben. Een deel van de gevleugelden zal voor verspreiding van de plaag zorgen.

Aangezien bloedvlekkenluis zeer pleksgewijs en weinig voorkomt, is bestrijding meestal niet nodig. Zou het toch nodig zijn, dan is april de beste periode en kan bestrijding gecombineerd worden met die van andere bladluizen. Informatie over middelengebruik is te vinden in de gewasbeschermingsgids van de PD of op de digitale Gewasbeschermingskennisbank.