4.2 - Theorie

Open

Loslaten, overdragen, overnemen en de stap wagen. Het vraagt om vertrouwen, zowel in jezelf als ook vertrouwen in elkaar. Je denkt elkaar te kennen, te weten wat de ander kan en wil. Je kent elkaars kwaliteiten, maar ook de valkuilen en allergieën. Maar kun je ook voorspellen hoe jij reageert als het toch spannend wordt? Want realiseer je ook: het is best een groot ding om een bedrijf over te nemen of juist los te laten. 

Bij een bedrijfsopvolgingsproces komt veel vertrouwen kijken. De overdrager heeft vaak jaren gewerkt aan het opbouwen van het bedrijf. Hij geeft het stokje over aan de overnemer. Heeft hij het vertrouwen dat de overnemer net zo goed voor het bedrijf zal ‘zorgen’ als hijzelf gedaan heeft? De vragen die de overdrager en overnemer elkaar kunnen stellen: Heb jij vertrouwen in mij? Heb ik vertrouwen in jou? En als het vertrouwen er niet is: Hoe kunnen we werken aan vertrouwen? Wat heb jij nodig van mij? Wat heb ik nodig van jou?

Zijn de verwachtingen juist die jij hebt van de ander? Praat je daar weleens over?

Natuurlijk vertrouwen we elkaar! Dat hoeven we niet uit te spreken. De praktijk wijst uit dat het ‘natuurlijk’ toch lastiger is dan we soms inschatten. Het echt loslaten en daarmee echt vertrouwen is lang niet altijd vanzelfsprekend. Het vertrouwen krijgen dat je de juiste overnemer bent om het bedrijf voort te zetten, krijg je niet automatisch.

Vertrouwen is de basis voor een succesvol bedrijfsoverdrachtsproces. Zonder echt vertrouwen blijft het toch een beetje schuren. En dat voel je, in de kleine dingen. Vertrouwen is ook loslaten, laat je eigen invloed los, geef het over. En dat betekent ook: geef ruimte voor groei en ontwikkeling. En dus ook ruimte voor fouten.

Het onderlinge vertrouwen bespreekbaar maken is tegelijk een kwetsbaar iets, de vraag stellen of er vertrouwen is, is al lastig. Tegelijk is het uitspreken van vertrouwen wel een belangrijke stap in het proces. 

Tijdens de verschillende fases in het proces, kom je te staan voor andere vragen en besluiten. 

• Ervaart iedereen de ruimte voor de eigen inbreng, voor de eigenheid, voor de eigen visies en eigen doelen?

• Bespreken jullie nog alles? Wordt er geëvalueerd? Wordt alles afgestemd? En met wie?  Vergeet je niemand?

• Plannen jullie overlegmomenten? Zijn er naast informele ook formele overleggen?

• Vraag je de andere betrokkenen weleens hoe het gaat? Hoe hij/zij zich voelt?

• Neem jij de tijd om jezelf af te vragen of het loopt zoals je wilt dat het loopt?

• Reflecteer je over de voorbije stappen in het proces? Doe je dat zelf? En ook met anderen?