Bietenmoeheid - geel bietencysteaaltje

Kenmerkend voor percelen, die aangetast zijn door het gele bietencysteaaltje is de onregelmatige stand van het gewas. Gezonde en zieke planten wisselen elkaar af.

De cysten (speldenknopgrote bolletjes aan de worteltjes) verkleuren uiteindelijk van wit naar geel. Het gele bietencysteaaltje komt vrijwel uitsluitend voor op lichtere gronden in zuidoost Nederland.

Het geel bietencysteaaltje heeft een grote waardplantenreeks waaronder bietensoorten, kruisbloemigen zoals koolsoorten, koolzaad en onkruiden zoals herik en herderstasje. Ook een aantal vlinderbloemige ( veldbonen, tuinbonen, slabonen en wikke ) zijn waardplant.

Besmetting komt vooral voor op percelen met een vruchtwisseling van waardgewassen van nauwer dan een op drie.

Gele bietencysteaaltjes sterven bij de teelt van niet waardgewassen voor een groot gedeelte. De uitzieking kan oplopen tot 70 %, dit in tegenstelling tot witte bietencystenaaltjes, die voor ongeveer 35 % uitzieken.

De besmetting wordt vrijwel nooit aangetroffen op percelen met een rotatie van waardgewassen in één op drie of ruimer. Witte bietenaaltjes resistente bieten rassen zijn niet resistent voor het gele bietencystenaaltje. Ook resistente groenbemesters hebben nauwelijks invloed op de populatie van dit aaltje.

Ten slotte is er nog de mogelijkheid van een chemische of biologische grondontsmetting

Op de site van het IRS (http://www.irs.nl ) is onder ‘applicaties’ een applicatie te vinden over het omgaan met het witte bietencystelaaltje.

In het programma aaltjesschema van PPO, www.aaltjesschema.nl, kun je een bepaald bouwplan of teeltplan inbrengen. Het programma rekent door welke aaltjessoorten je kunt verwachten bij het gegeven bouwplan. Ook geeft het programma achtergrondinformatie over verschillende aaltjes.