Pagina-vergelijking

Perenbladvlo heeft een groot aantal natuurlijke vijanden. De belangrijkste zijn de roofwants (Anthocoris nemoralis) en de oorworm. In boomgaarden waar geen breedwerkende insecticiden worden toegepast, kan voldoende natuurlijke bestrijding plaatsvinden. Kleine boomgaarden in een gevariëerde, natuurlijk omgeving hebben minder last van perenbladvlooien. Een maatregel die door sommige telers wordt toegepast, is het lang laten van het gras, om zo de populatie roofwantsen te bevorderen.

Aangezien vooral de larvale stadia gevoelig zijn voor bestrijdingsmiddelen, wordt daarop vaak de bestrijding gericht. Wel is het zaak dat de larven zich niet kunnen beschermen door honingdauw. Vaak wordt voorafgaand aan een bespuiting met een insecticide met een uitvloeier gespoten om de honingdauw op te lossen. Larven komen zo meer bloot te liggen en zijn effectiever te bestrijden. Ook zorgt het oplossen van de honingdauw ervoor dat vervuiling van de vruchten wordt tegengegaan.

Er is slechts een beperkt aantal middelen beschikbaar en om resistentie te voorkomen mogen middelen vaak maar enkele keren ingezet worden. Informatie over middelengebruik is te vinden in de gewasbeschermingsgids van de PD of op de digitale Gewasbeschermingskennisbank.