De uitdagingen voor wat betreft voedselproductie (en dus ook fruitproductie) in de 21ste eeuw zijn groot.
Een aantal van de belangrijkste zijn:
- De hoeveelheid geproduceerd voedsel moet omhoog vanwege de bevolkingsgroei.
- Voedsel zowel als niet-voedsel moet duurzaam geproduceerd worden.
- Gewassen moeten weerbaar zijn om met veel minder gewasbeschermingsmiddelen toe kunnen.
- Er moet tijdig ingespeeld worden op klimaatveranderingen.
Voor wat betreft het verhogen van de productie gaat het ook om het beperken van het productie areaal. Voortgaande ontbossing en daarmee gepaard gaande klimaatveranderingen moet tegengegaan worden.
Duurzame productie heeft ook te maken met waar voedsel geproduceerd wordt. Hoe minder kilometers een product aflegt naar de consument, hoe beter. Dat vergt aanpassing aan gewassen, maar zeker ook aan teeltcondities zodanig dat productie flexibeler wordt. Teelt en veredeling zijn vakgebieden die sterk op elkaar aangewezen zijn.
We zien een toenemend aantal eisen gesteld aan de agrarische productie die snelle aanpassingen aan gewassen noodzakelijk maken. Niet alleen moet voldaan worden aan de basale (voedings)eisen maar ook aan voortdurend en in razend tempo veranderende wensen van consumenten. Tegelijk worden er allerlei certificeringen gerealiseerd door instanties die zich bezighouden met het inzichtelijk maken van de productieketens. Hierdoor komen steeds meer kwalijke productie (deel)processen onder druk te staan.
Bijvoorbeeld als blijkt dat voor de productie van bepaald fruit enorme hoeveelheden schadelijke bestrijdingsmiddelen nodig zijn. Dan moet er ingegrepen worden. Het gebruik van het betreffende middel moet verboden worden (publieke opinie). Maar wat dan? Hoe houden we de vereiste opbrengst op peil? Met name moderne veredelingstechnieken openen mogelijkheden tot realisatie van de benodigde aanpassingen. Desondanks is er veel weerstand tegen het gebruik van dit soort technieken, met name in Europa. Veredeling wordt al snel geassocieerd met supergewassen die de natuurlijke omgeving zullen verwoesten. Of recht op het gebruik van die genetisch gemodificeerde gewassen (GMO) die voor de kleine telers onbetaalbaar worden. Of vermindering van aandacht voor het ontwikkelen van biologische teelt methoden (geïntegreerd).
In wetgeving speelt het definiëren van wat precies verstaan wordt onder een GMO een grote rol. Is een plant met een nieuwe eigenschap die gewoon uit een kruising ontstaat een GMO? In feite wel. Alleen dan zonder ingrijpen van de mens. Is zo’n plant verschillend van een gericht veranderde plant, die verschilt voor precies diezelfde en alleen die eigenschap?