Pagina-vergelijking

Dit type mestscheider heeft een wat lagere capaciteit vergeleken met andere mestscheidingstechnieken en is vooral geschikt voor rundveedrijfmest. Het scheidingsrendement (het percentage dat bij scheiding in de dikke fractie terecht komt ten opzichte van de totale ingaande hoeveelheid) is afhankelijk van de meststof die gescheiden wordt. Bij een goede afstelling van de tegendruk die op de uitgaande dikke fractie wordt uitgeoefend is voor fosfaat uit rundveedrijfmest een scheidingsrendement van circa 40% van de ingaande hoeveelheid haalbaar. Voor varkensdrijfmest is de fosfaatafscheiding veelal minder dan 25%. Het scheidingsrendement voor stikstof ligt tussen 20 – 30%. Ook is het mogelijk om digestaat na (co-)vergisting te scheiden, wat leidt tot vergelijkbare scheidingsrendementen voor droge stof en fosfaat. Alleen het scheidingsrendement voor stikstof (en kali) ligt bij digestaat wat lager dan bij drijfmest. Bij gebruik van een schroef-/vezelpers wordt meestal geen gebruik gemaakt van hulpstoffen om het scheidingsrendement te verhogen.

Het droge stofgehalte van de ingaande drijfmest is van grote invloed op de prestatie van een mestscheider. Bij een hoger droge stofgehalte wordt per kuub ingaande drijfmest een grotere hoeveelheid dikke fractie verkregen met een hoger droge stofgehalte. De scheidingsrendementen voor stikstof, fosfaat en kali nemen daarbij ook toe. Met een schroef-/vijzelpers kan een dikke fractie met een droge stofgehalte van 25 – 35% worden gehaald.

Bij opslag van gescheiden mestfracties kan zowel uit de dikke als dunne fractie uitstoot van ammoniak en broeikasgassen ontstaan. Ook is er risico op lachgasproductie uit de dikke fractie.

De investeringen in deze techniek zijn relatief laag, waardoor het vaak op boerderijniveau wordt toegepast. Vijzelpersen worden zowel als vaste installaties als mobiele installaties aangeboden en de capaciteit varieert tussen 4-15 m3/uur. Het elektriciteitsverbruik van een vijzelpers is ongeveer 1,0 kWh/m³ ingaande drijfmest. Dit betreft enkel het energieverbruik van de mestscheider zelf; het verbruik van randapparatuur (eventuele mengers, pompen, transportbanden en compressoren) is hierin niet meegenomen.

Gorissen, A., & Snauwaert, E. (2018). Oplossingen voor het mestoverschot in de veehouderij. Brugge: Het Vlaams Coördinatiecentrum Mestverwerking vzw. Opgehaald van https://cdn.digisecure.be/vcm/2018121314837396_boekje-lowres.pdf

Hoeksma, P. (2013) Verwekring van digestaat uit co-vergisting. Application Centre for Renewable Resources (ACRRES). PPO nr 564. https://edepot.wur.nl/273735

Ing. R.F.M. van Noort, Msc. (2019). Mestbewerkingstechnieken. ZLTO.

Schröder, J., De Buisonjé, F., Kasper, G., Verdoes, N., & Verloop, K. (2009). Mestscheiding: relaties tussen technieken, kosten, milieu en landbouwkundige waarde. Wageningen: Plant Research International B.V. Opgehaald van https://edepot.wur.nl/50884

Vannecke, T., A. Gorissen & H. Vanrespaille (2018) Literatuurstudie: waarde van de dikke fractie na mestscheiding als bron van organische stof. Vlaams Coördinatiecentrum Mestverwerking (VCM). https://cdn.digisecure.be/vcm/201810313296161_literatuurstudie-dikke-fractie-final.pdf

Wevers, K., Hol, S., Meijvogel, D., Van der Weide, R., & Gollenbeek, L. (2021). Mogelijke mest behandelingen op bedrijfsniveau. Wageningen Research, Rapport WPR-816. 32 pp.; 14 fig.; 1 tab.; 38 ref. Opgehaald van https://edepot.wur.nl/584504#:~:text=Mestverwerking%20kan%20dan%20ingezet%20worden,waarddor%20minder%20transportkosten%20gemaakt%20worden%20(

Artikel ‘Vijzelpers brengt droge fractie in folieslurf’

Artikel ‘Volop keuze in separators voor biobedding’

Filmpje: Veenhuis - Mobiele mestscheider