Dit concept wordt weergegeven in figuur 1, waar de genetische bijdrage van 2 mannelijke dieren over 6 generaties is weergegeven door de proportie van een kleur in een box. Elk mannetje werd met 10 vrouwelijke dieren gepaard, welke alle 10 nakomelingen kregen. Dus in totaal waren er 100 nakomelingen per generatie, waarvan er 50 mannelijke dieren waren. Van die 50 mannelijke dieren werden er 5 geselecteerd voor de fokkerij. De selectie werd gedaan aan de hand van de ouders, dus goede mannelijke ouderdieren kregen meer nakomelingen voor de fokkerij dan slechte. De bijdragen van het originele mannelijke dier aan de nakomelingen is weergegeven door het aandeel van kleur in de boxen. Het mannelijke dier in het linker plaatje is een erg succesvolle vader. Zijn nakomelingen waren erg populair en twee van zijn zonen werden veel gebruikt. Hun zonen en kleinzonen waren ook populair en dus is het aandeel van het originele mannelijke dier in generatie 6 groot. Dit is niet zo bij het rechter plaatje. Hij was niet erg succesvol en geen van zijn zonen werden geselecteerd voor de fokkerij. Alleen in generatie 4 en 5 werden mannelijke dieren uit zijn familie geselecteerd. De bijdrage van het originele mannetje is daarom erg klein in generatie 6. Let op dat wanneer de genetische contributie van de originele mannelijke dieren is gestabiliseerd (veel of weinig) in de populatie, het niet langer mogelijk is om de grootte van de bijdrage in de populatie te veranderen (tenzij er met dit originele mannelijke dier nog gefokt kan worden).
