Gewas: Loofhoutgewassen
Groep: gebreksziekten
 |  |
| Caryopteris clandonensis met molybdeengebrek | Hypericum 'Hidcote' , links controle, rechts molybdeengebrek |
 |  |
| Philadelphus 'Virginal' met molybdeengebrek | Ribes alpinum met molybdeengebrek |
Klik op de afbeelding voor een vergroting.
© Copyright PPO, NVWA (PD), DLV, KAD, Landbrugsinfo
Bij molybdeengebrek verkleuren de randen van het blad geel, terwijl de rest van het blad groen blijft.
De geelgekleurde randen van de topbladeren krullen naar boven om, waardoor een lepelvormig blad ontstaat. Necroseverschijnselen ontwikkelen zich van boven naar beneden en breiden zich uit via de randen. De blaadjes sterven later af en hangen langs de stengel omlaag. De symptomen zijn vooral in de top en in het midden van de plant waarneembaar. Molybdeengebrek remt de gewasgroei waardoor weinig zijscheuten worden gevormd.
Molybdeengebrek uit zich grofweg bij een gehalte beneden 0,1 mg per kg droge stof.
Molybdeen of Mb gebrek komt in sommige gewassen voor op gronden met een lage pH in combinatie met veel ijzer in de grond. In de praktijk vooral op lemige gronden en rivierklei.
Bieten, spinazie, bloemkool en klaver zijn gevoelig. Bij bloemkool kan het gevolg van molybdeengebrek het achterwege blijven van koolvorming zijn. Molybdeen gebrek is herkenbaar aan het achter blijven in groei, een lichtgroene kleur, licht vouwen van de bladeren en een meer stijle bladstand.
Vee is niet gevoelig voor molybdeen gebrek. Te veel molybdeen in de bodem verhindert echter de opname van koper door het gewas, waardoor problemen met de gezondheid van het vee kunnen ontstaan.