Appelbladmijt

Op de onderkant van het blad (soms ook aan de bovenkant) zitten plekken met viltige beharing, vooral langs de hoofdnerf. De haarkussentjes (erinea) zijn eerst wit, later roestbruin. De eencellige haren zijn lang, cylindrisch en gekronkeld door elkaar gegroeid.

Galmijten zijn zeer klein, ca. 0,2 mm, dus niet of nauwelijks met het blote oog waarneembaar. Ze hebben een spoelvormig lichaam met slechts 2 paar poten aan de voorkant. Ze voeden zich door een stilet in een plantencel te steken en deze leeg te zuigen. De stoffen die de galmijt daarbij uitscheidt, zetten de plant aan tot het maken van gallen. De mijten leven tussen de haren van de gallen. Ze overwinteren op bladknoppen of in bastspleten en kunnen in het voorjaar vandaar uit de bladeren infecteren. Bij een zware aantasting kan het blad vroeger afvallen, maar dit levert meestal geen grote schade op.

Niet van toepassing.