Sabinakruid

Juniperus is een geslacht van de coniferen. Het geslacht telt een vijftig à zestig soorten, die voornamelijk voorkomen in de gematigde streken van het noordelijk halfrond, maar waarvan een aantal soorten voorkomt in bergen elders. Jeneverbessoorten zijn groenblijvende struiken of bomen. Het grootste exemplaar is een Syrische jeneverbes (Juniperus drupacea) in Turkije met een hoogte van 40 meter. Het hout heeft een smal spinthout en een roodbruine kern en ruikt vaak aromatisch. De takken zijn rond of vier- tot zesvleugelig. De bladeren zijn over het algemeen kort en dicht bij de takken. Ze zijn naaldvormig als ze jong zijn, later schilferig of naaldvormig. De bladeren zijn gerangschikt in tegenovergestelde paren in vier rijen of in afwisselende kransen in drie tot zes rijen of zelden in kransen met vier tot acht rijen op de takken. De zaailingen hebben twee tot acht zaadlobben (Wikipedia).

In de recente wetenschappelijke literatuur zijn geen vermeldingen van het gebruik of de effecten van Uterale of sabinakruid (Juniperus sabina) bij varkens of andere diersoorten. Van Juniperus sabina zijn aborterende effecten beschreven in de beginnende dracht van muizen, maar aangenomen wordt dat deze veroorzaakt worden door remming van de implantatie van het embryo (Madari & Jacobs, 2004), en niet door een samentrekkend effect op de baarmoeder.

Madari, H., & Jacobs, R. S. 2004. An analysis of cytotoxic botanical formulations  used in the traditional medicine of ancient persia as abortifacients. Journal of Natural Products, 67, 1204-1210.