Gewas: Buxus
Wetenschappelijke naam: Cydalima perspectalis (Glyphodes perspectalis, Diaphodes perspectalis)
Groep: Insecten
|  |
| Buxusmot | Oudere rups met zwarte lengtestrepen, zwarte stippen en een zwarte kop. |
 |  |
| Dode blaadjes met uitwerpselen van de rups. | Beginnende schade lijkt op mineerschade. |
|
|
| Buxusmot | Vraatschade aan Buxus |
wtmk.jpg?version=1&modificationDate=1617283945840&cacheVersion=1&api=v2&width=250&height=169)
Klik op de afbeelding voor een vergroting.
© Copyright PPO, NVWA (PD), DLV, KAD, Landbrugsinfo
De mot is vrij groot en heeft een spanwijdte van ongeveer 4 cm. Buxusmotten hebben witte vleugels met een bruine rand, sommige exemplaren zijn geheel bruin.
De rupsen zijn in het volgroeide stadium 4 cm groot. De rupsen zijn aanvankelijk vuilgeel, na enkele dagen krijgen ze bruine lengtestrepen. Oudere rupsen hebben een zwarte kop, zwarte lengtestrepen en zwarte stippen. In dit stadium zijn de rupsen groen van kleur.
De motten zetten hun eitjes af in de vorm van platte eispiegels aan de onderzijde van het blad. De eispiegels zijn aanvankelijk geel groen van kleur, maar tegen de tijd, dat de eitjes uitkomen zijn duidelijk de zwarte kopjes van de rupsjes zichtbaar.
De poppen en vlinders kan men gedurende korte periodes tussen april en september aantreffen. De jonge rupsjes vreten aan de onderzijde van het blad. De eerste symptomen van vraatschade lijken vanaf de bovenzijde op een soort van blaasjes of mineergangen, die ontstaan, doordat de rupsjes aan de onderzijde de opperhuid en een deel van het onderliggende bladmoes wegvreten. In het daarop volgende stadium ontstaat vraatschade aan de hele plant en worden blaadjes aan elkaar gesponnen. Volgroeide rupsen verpoppen in de plant, vaak buiten direct zicht.
De buxusmot komt van oorsprong uit Azië (Japan, Zuid-Korea, China) en is sinds circa 2006 aanwezig in Europa. Na de eerste vondst in Duitsland breidt de soort zich gestaag uit. Vanaf 2007 werd de soort gevonden in Zwitserland, Frankrijk, Groot-Brittanië en Nederland. In 2009 werd de soort op meerdere plaatsen in het rivierengebied in midden Nederland gevonden. Nadat de soort In de zomer van 2018 ook op veel plaatsen het noorden van Nederland werd gevonden, lijkt de Buxusmot zich nu in heel Nederland te hebben gevestigd.
Er zijn aanwijzingen uit proeven dat Pachysandra terminalis en Euonymus ook een waardplant voor buxusmot kunnen zijn. Er zijn echter nog geen schadegevallen bekend.
- Een feromoonval kan de buxusmot tijdig signaleren en een deel van de populatie wegvangen.
- In toenemende mate ontdekken vogels de rupsen van buxusmot als voedsel.
- Biologische bestrijding is mogelijk met aaltjes (Steinernema carpocapsae en Heterorhabditis). De behandeling moet vaak meerdere keren herhaald worden, omdat oudere rupsen minder gevoelig zijn.
- Bij een aantasting in particuliere tuinen kun je bij een lichte aantasting rupsen afrapen en/of spinselnesten wegknippen. Bij zware aantasting bij voorkeur de hele plant terugknippen of verwijderen.
- De rupsen kunnen bestreden worden met daartoe toegelaten chemische middelen.