Kroonrot

Sclerotium rolfsii is een schimmelziekte die in veel siergewassen voorkomt zoals Amaryllis, Astilbe, irissen, tulp, lelies en chrysant. Ook veel groentegewassen kunnen worden aangetast.

In het beginstadium ontstaat een blauwkleuring op de onderste stengeldelen en al snel daarna vormen zich vochtige weke plekken. Deze plekken breiden zich uit zodat ze na korte tijd de hele stengel omvatten. Dan worden ook bladstelen en bladeren aangetast. Het zieke stengeldeel rot weg en alle daarboven gelegen plantendelen verwelken en streven af.

Op de aangetaste delen bevindt zich een dicht wit schimmelpluis met daarin harde sclerotiën. De sclerotiën zijn rond en lijken op mosterdzaadjes. Ze zijn eerst wit en worden later donkerbruin tot zwart. Bij gewassen met een dikke stengel zijn de sclerotiën meestel in het merg in de stengel te vinden.

Zaailingen en jonge plantjes zijn zeer vatbaar voor deze schimmel.

De schimmel overwintert in de grond in de vorm van sclerotiën. Deze zijn zeer robuust en kunnen lange perioden van ongunstige omstandigheden (b.v - 10ºC) overleven. Mycelium sterft af bij 0ºC en boven 40ºC. Bekend is dat de schimmel 10 jaar in de grond kan overleven.

Belangrijk voor de ontwikkeling van de schimmel zijn de zuurgraad van de grond en de vochtigheid. De optimum pH voor de groei van het mycelium ligt tussen de 3 en 5.

Voordat een plant kan worden geïnfecteerd maakt de schimmel een grote hoeveelheid mycelium (schimmeldraden) op de plant. Dit proces kan 2 tot 10 dagen duren afhankelijk van de omgevingsomstandigheden. Binnendringen in de plant gebeurt nadat de schimmel een enzym heeft gevormd waarmee de buitenste cellaag wordt vernietigd.

• Importpartijen van tulpen en andere bolgewassen uit warme gebieden goed controleren op het voorkomen van de ziekte; aangetaste partijen alleen gebruiken voor kistenbroei en opplanten in een bewortelingsruimte om verspreiding te voorkomen; na afloop de besmette grond afvoeren.

• Besmette kasgrond stomen.