...
Sinds de ontdekking van de DNA-structuur is er veel gebeurd. In het begin was het bestuderen van het DNA zeer arbeidsintensief en zeer kostbaar. In het begin van de 21e eeuw voerden robots genotypering op grote schaal uit, b.v. van meer dan 60.000 genetische merkers, specifieke en identificeerbare DNA-sequenties, op duizenden individuen in zeer korte tijd. De locatie van een merker en de samenstelling ervan zijn bekend. Deze genetische merkers, Single Nucleotide Polymorphisms (SNP'sSNPs) genoemd, kunnen worden gebruikt om dieren te vergelijken op basis van de samenstelling van de verschillende merkers. Tegenwoordig kan het genoom tot in de kleinste details en op zeer nauwkeurige wijze worden gekarakteriseerd door middel van Whole Genome Sequencing (WGS), een methode die in het genomisch onderzoek wordt gebruikt. Het genoom van een individu bestaat uit ongeveer 3 miljard basenparen. Voor de opslag van genomische informatie zijn uitgebreide databases nodig, en voor analyse zijn geschikte, ingewikkelde statistische modellen nodig
...