Het selectief fokken van dieren heeft een geschiedenis van al bijna 300 jaar. Sindsdien is er veel bereikt. Op het gebied van de hondenfokkerij zijn duidelijke resultaten geboekt. Selectief fokken heeft zeer grote honden opgeleverd zoals de Ierse Wolfshond (>71 cm), zeer zware honden, zoals de Boerboel (50-80 kg), zeer kleine honden zoals de Chihuahua (20 cm), zeer snelle honden zoals de Greyhound (17,5 kg). m/sec) en nog veel meer rassen met zeer verschillend uiterlijk en voor verschillende doeleinden. Vanaf 1960 werd het selectief fokken van landbouwhuisdieren echt succesvol. Bijvoorbeeld bij varkens is tussen 1960 en 2010 het aantal gespeende biggen per zeug per jaar gestegen van 14 naar ruim 30. De hoeveelheid mager vlees per ton voer is in die periode gestegen van 85 naar 170 kg door een hoger mager vlees percentage en een betere voederconversie. In leghennen steeg in die periode het aantal eieren per gehuisveste kip van 230 naar 370 en het aantal geproduceerde eieren per ton voer van 5000 naar 9000.
From 1990 onwards, they emphasis in the breeding goal gradually changed towards the ability to cope with these levels of production in the range of common farming systems. This includes animal health, survival of young stock, longevity of breeding stock, product quality, strong & functional body characteristics, etc. (see also chapter 3.18).
Animals reproducing in a farming system implies natural selection for these conditions, even in the absence of artificial selection. If farming systems change rapidly because of legislation or societal pressure, then natural selection cannot keep up and animal health, survival and longevity may be compromised for a while.
| Onderliggende pagina's (weergave met onderliggende items) |
|---|
...