Spring naar het einde van metadata
Ga nar het begin van metadata

You are viewing an old version of this content. View the current version.

Vergelijk met huidige View Version History

« Vorige Versie 4 Volgende »

Het vormen van rassen kan ruwweg in twee klassen worden verdeeld: het afscheiden van de moederpopulatie of paren van verschillende rassen. Veel rassen komen oorspronkelijk uit een veel grotere populatie. De groep dieren die het nieuwe ras gaan vormen verschilden al in een aantal opzichten van de grotere populatie. Vaak heeft selectie al enkele generaties plaatsgevonden voor dat speciale kenmerk voordat de groep dieren van de grote populatie gescheiden wordt. Wanneer de startpopulatie van het nieuwe ras van voldoende grootte is, is de genetische diversiteit in de afgescheiden groepen niet veel kleiner dan in de originele populatie. Rasvorming op deze manier is een continu proces. Bijvoorbeeld, de Nederlandse Kennel Club heeft speciale criteria voordat een groep honden een nieuw ras mag heten. Ze moeten niet alleen op elkaar lijken, maar ze moeten ook ‘raszuiver’ zijn: de variatie in het uiterlijk van de nakomelingen moet binnen de ontwikkelde rassenstandaard vallen.

In plaats van afscheiden of opsplitsen, kun je ook een ras vormen door verschillende rassen te paren. In de commerciële varkens- en kippenfokkerij bestaan zuivere lijnen uit meerdere achtergronden (rassen) en zo vormen ze hybriden: combinaties van rassen die gepaard zijn en de nakomelingen zijn zo lang geselecteerd totdat ze weer een apart ras vormen. Bij landbouwhuisdieren wordt dit niet altijd een ras genoemd, maar een lijn, hybride, of een synthetic. Omdat dit was gebaseerd op combinaties van rassen (populaties), en niet op een klein aantal dieren, is de genetische diversiteit normaal gesproken groot.

Een hybride creëren gebeurt ook buiten de fokkerij van landbouwhuisdieren. Echter, omdat deze hybriden door enthousiaste fokkers met duidelijke ideeën werden gecreëerd, zijn ze veelal gebaseerd op enkele dieren. Deze dieren zijn gepaard en de nakomelingen zijn opnieuw gepaard, waardoor de genetische variatie erg klein is. De Saarloos Wolfshond is een voorbeeld van een ras dat uit slechts enkele dieren is ontstaan.

Dus:

Er zijn twee manieren om een ras te vormen; scheiden van de originele populatie of kruisen, waarbij een hybride wordt gecreëerd.


  • Geen labels