Prei

Lichte vlekken, op of net boven de schacht van de prei. Aanvankelijk zijn de vlekken wit, maar onder vochtige omstandigheden komen er altijd zwarte puntjes in de vlekken voor.

Bij prei is een viertal bladvlekkenziekten bekend, namelijk: fluweelvlekken, papiervlekken, purpervlekken, zwarte strepen.

Dor aantasting van ondergrondse delen kunnen planten wegvallen van het zaailingenstadium tot de oogstperiode.

Als jonge planten geïnfecteerd zijn, blijven ze aanvankelijk achter in de groei. Later vertonen ze krommingen en verslijmen vanuit het hart.

Zaaiuien; jonge planten met langwerpige wortelknobbeltjes zonder vertakkingen in de wortels ten gevolge van aantasting door M. naasi.

Aanvankelijk onregelmatige waterige grijsachtige vlekken die vervolgens kunnen opdrogen tot witte vlekken die papierachtig aanvoelen.

Dit nachtvlindertje komt vooral voor in de gebieden waar veel prei wordt geteeld. Overdag houden de preimotjes zich schuil en kan men ze in het preiveld, zittend tegen de onderzijde van het blad, dicht bij de grond aantreffen.

De aantasting is herkenbaar aan het kronkelende blad waardoor de plant wordt gevangen in eigen blad.

Op de bladeren ontstaan langwerpige, aanvankelijk witgrijze vlekken die later paarsrood (purper) verkleuren. Rond de vlek is een bleke zone aanwezig.

Puccinia allii komt alleen voor op prei en een aantal andere Allium-soorten, zoals ui en sjalot.

Op de voet van de plant en/of op de schacht ontstaat een roodpaarse verkleuring. Op het blad zijn in de lengterichting roze verkleuringen te zien.

Stengelaaltjes komen voor op klei, zavelgronden en leemhoudende zand en dalgrond. Aantasting kan leiden tot vergroeiingen van de bladeren.

Tripsen zijn 1-2 mm lange insecten die zich voornamelijk bevinden tussen de bladeren in het hart van de plant en op die plaatsen waar het blad is geknikt.

In het veld herkent met een aantasting aan onregelmatige plekken, waar afwisselend gezonde en aangetaste planten staan.

Witrot wordt veroorzaakt door een schimmel die in de grond lange tijd levensvatbaar aanwezig kan blijven in de vorm van sclerotiën.

Op de buitenste bladeren ontstaan langgerekte, door de nerven begrensde vlekken, die spoedig grijszwart verkleuren. De aangetaste bladeren worden na enige tijd geheel zwart en verschrompelen.