...
Het ecologisch principe vertaalt zich ook naar de volgende schakels in de voedingsketen: de verwerking, groothandel, handel, consumptie en afvalverwerking (recycling). De voedselketen is pas duurzaam, volgens ecologisch model, als alle schakels dat zijn, in onderling verband. Alleen dan kan de biologische sector het meest duurzame voedselsysteem worden. Dit principe ligt onder meer ten grondslag aan de EKO-certificering voor de primaire producenten maar ook voor de handel en verwerking en voor de retail, dus voor alle keten-partners (zie verder hoofdstuk 5 en hoofdstuk 6).
...
De gezondheid van het landbouwsysteem is niet alleen echter ook voorwaarde voor menselijke gezondheid maar ook een doel: zonder gezondheid kan een biologisch systeem niet bestaanbiologisch landbouw. Het gaat dan om gezondheid van het ecosysteem, gezondheid van landbouwhuisdieren die zoveel mogelijk naar hun eigen aard kunnen leven. Antibiotica worden in de biologische landbouw niet preventief gebruikt, en curatief alleen als er geen alternatief is. Dat voorkomt het ontstaan van resistenties die voor de mens bedreigend zijn, maar zorgt ook voor betere houderij-systemen met meer ruimte voor de dieren. De gezondheid van de mens hangt dus samen met de gezondheid van het landbouw-systeem.
...
De gangbare landbouw kiest vaak het omgekeerd principe: landbouwsystemen worden ontworpen op de technische mogelijkheden (bijvoorbeeld: handhaven van niet-resistente rassen omdat bestrijdingsmiddelen voorhanden zijn). Het voorzorg-beginsel betekent zeker geen afwijzing van wetenschap, techniek, mechanisatie en efficiëntie, maar de blikrichting is anders: ondersteunt de techniek het functioneren van het landbouwsysteem als gezond ecosysteem met een verantwoorde productie van gezond voedsel? Of zit de beschikbaarheid van techniek (en chemie) in de weg om te kiezen voor een gezond systeem? Dat zijn vragen die altijd gesteld moeten worden.