Voor het kwantificeren van bodemkwaliteit zijn verschillende invalshoeken. Om een uitspraak te doen over of iets een goede bodem betreft, is het belangrijk te weten voor welk doel de bodem fungeert. Voor de KPI kringlooplandbouw zijn we op zoek naar een bodem die fungeert als duurzaam te beheren landbouwbodem, in een systeem dat niet verslechterd. Onder dit onderwerp vallen twee KPI’s: KPI bodem organische stof en KPI bodemkwaliteit. Er valt ontzettend veel te meten aan de bodemkwaliteit, maar voor de KPI systematiek is het belangrijk dat er een proxy of referentie gebruikt wordt die waardeert of een teler zich inzet voor het verbeteren van de bodem. Idealiter omschrijven deze twee KPI’s samen dan ook de bodemgesteldheid.
De KPI bodemkwaliteit heeft het doel om maatregelen t.b.v. het verbeteren van de bodem te waarderen. Een belangrijke manier om bodemkwaliteit op de lange termijn te verbeteren is door goed te kijken naar het bouwplan, zowel in de akkerbouw als in de melkveehouderij. Een intensief bouwplan waarbij de bodem meer verstoord wordt en veel plantmateriaal afgevoerd wordt door rooigewassen vergt meer van de bodem dan wanneer een ruimere gewasrotatie met minder intensieve gewassen aangehouden wordt. Voor de akkerbouw wordt daarom gekeken naar het percentage rustgewassen in het bouwplan in combinatie met bodembedekking. In de melkveehouderij wordt het percentage blijvend grasland gerekend als rustgewas. Omdat maatregel-gestuurde KPI's eigenlijk niet gewenst zijn omdat ze het ondernemerschap en eigen invulling van de boer ondermijnen, zal in de komende jaren deze KPI mogelijk een andere invulling krijgen. Als ontwikkelrichting van de KPI bodemkwaliteit wordt onderzocht welke bodemindicatoren het grootste deel van de integrale bodemkwaliteit kunnen beschrijven en of deze op een logische manier gecombineerd zouden kunnen worden tot één KPI score.