Zantedeschia

Op het blad kleine ronde bladvlekken zichtbaar die later groter worden. Deze zijn eerst grijsbruin maar worden later donkerbruin tot zwartbruin

  Bollenmijten kunnen Zantedeschiaknollen tijdens de bewaring aantasten waardoor de knollen volledig kunnen veranderen in poederknollen.

Tijdens het begin van de bewaring zakt het weefsel rond de centrale spruit in waardoor een krater in de knol ontstaat.

Aangetaste wortels zijn deels weggerot en de resterende wortels aan de knol hebben roodbruine dode punten.

  Opkomend blad vertoont bruine onregelmatig gevormde vraatachtige plekken rond de voet van de bladeren

  Het onderste deel van de bloemsteel rot slijmerig weg. Het slijmerige zachtrot verspreidt zich erg snel naar boven.

Bij of dicht onder het grondoppervlak begint het weefsel van de bladstelen te rotten. Het wordt glazig en snel slijmerig, zodat de blad- en bloemstelen bij de basis omknikken.

  Bij verzoling is de onderkant van de Zantedeschiaknol grijsbruin, leerachtig, rimpelig verdroogd. Deze laag is soms maar 1-2 mm dik.

Op de bladeren zijn mozaïekpatronen zichtbaar van licht en donkergroene vlekjes met soms bruine necrose. Op de bloemen komen lichte vlekjes tot zware contrasten voor.

De wortels zijn rot en vertonen kleine, smalle, langwerpige donkere streepjes of ovale vlekjes op de nog vlezige wortel.