Gele-bladvlekkenziekte

Vanaf halverwege de jaren negentig komt gele-bladvlekkenziekte (DTR) voor in ons land. Het begin stadium kun je herkennen aan de geel-bruine bladvlekken met een donkere kern.

De donkere kern in combinatie met het lichtere hofje er omheen is kenmerkend voor de ziekte. In deze donkere kern ontbreken de donkere stipjes zoals bij Septoria tritici. In een later stadium van de ziekte groeien de kleine vlekken aan elkaar, waardoor grote delen van het groene bladapparaat afsterft.

De ziekte kan met het zaad overgaan, maar meestal vindt de besmetting plaats vanaf opslagplanten en stoppelresten. Gerst, rogge en kweek zijn waardplanten, maar de aantasting treedt vooral bij wintertarwe op.

In de herfst, net na opkomst kunnen gewassen al geïnfecteerd worden. De eerste ziekteverschijnselen zijn meestal pas in het voorjaar zichtbaar. In de lichte hofjes rondom de donkere kernen worden sporen gevormd, die met water en wind verder in het gewas verspreid worden. De infectie wordt sterk bevorderd door vocht, in een natte periode of bij zware dauw kan DTR zich sterk uitbreiden. Een periode met droog weer remt verdere uitbreiding. Reeds bij een temperatuur boven 10 ° C kan een epidemie zich uitbreiden.

Bedrijfshygiëne

DTR infecteert vanaf de stoppel en vanaf opslagplanten het nieuw ingezaaide gewas. Zorgvuldig onderwerken van stoppelresten en opslag is dus een belangrijke factor in de bestrijding van DTR. Door later te zaaien vermindert een teler de kans op herfstbesmetting.

Bouwplan

Ruime vruchtwisseling draagt bij aan een lagere ziektedruk.

Raskeuze

De rassenlijst geeft informatie over het geheel aan bladvlekkenziekten en niet voor DTR afzonderlijk.

Chemisch bestrijding

Zodra DTR in het gewas wordt waargenomen kan een bestrijding worden uitgevoerd. De Handleiding Gewasbescherming geeft informatie over de middelen die daarvoor ingezet kunnen worden.