4.9. De commerciële fokkerijorganisaties

Commerciële fokkerijorganisaties zijn geen stamboeken of rasverenigingen. Ze fokken om geld te verdienen met de gefokte dieren. Ze houden hun eigen afstammingsregistratie bij, hebben hun eigen fokdoel en nemen hun eigen selectiebeslissingen. Ze verkopen vervolgens hun eindproduct aan veehouders: sperma, embryo’s, eieren of dieren. De veehouders zijn mensen die de dieren houden om er hun brood mee te verdienen.

In Nederland worden met name koeien, varkens en kippen op deze manier gefokt. Nederland staat bekend als fokkerijland. Er zijn nog maar twee fokkerijorganisaties die legkippen fokken en één daarvan zit in Nederland. Ook in de varkensfokkerij zijn er maar een beperkt aantal die de hele wereld van varkens voorzien. En ook daarbij is Nederland een belangrijk land Twee in Nederland gevestigde fokbedrijven behoren tot de grootste organisaties in de wereld. Bij melkvee hebben meer landen hun eigen fokkerijorganisatie, maar ook hier speelt Nederland een internationale rol. De handel in sperma en embryo’s wordt een steeds belangrijker bron van inkomsten voor de fokkerijorganisaties. Naast koeien, varkens en kippen worden ook eenden, kalkoenen, nertsen en konijnen commercieel gefokt en gehouden, maar op een veel kleinere schaal.