chloorprofam

Chloorprofam heeft een contact- en bodemwerking en remt de celdeling. Het middel kan door dampwerking als door contact met de spuitnevel schade aan naburige gewassen veroorzaken.

Zo zijn graszaad en granen erg gevoelig voor kleine hoeveelheden chloorprofam tijdens de bloei en zaadzetting. Ook blauwmaanzaad, vlas, tomaat, augurk en meloen kunnen schade ondervinden. Belangrijkste symptomen: Verkleuring beginnende bij het jongste blad en wortelremming.

Groep K2: Mitose-remmers.

Deze middelen verstoren de gewone celdeling of mitose. De chromosomen verdubbelen wel, maar er worden geen nieuwe celwanden en dus nieuwe cellen gevormd.

Hierdoor wordt de groei door celdeling in de meristeemweefsels (deelweefsels) verstoord. Het aantal cellen blijft als het ware gelijk. De celkernen hebben twee maal zoveel of nog meer chromosomen dan normaal. De cellen groeien wel door, maar meer in de breedte dan in de lengte. Dit is goed te zien aan de planten, die sterk gedrongen zijn. Blad- en worteluiteinden kunnen er ‘gezwollen’ uitzien.

Deze groep is net als groep C en F onderverdeeld in drie subgroepen (K1, K2 en K3). De herbiciden binnen een subgroep hebben een vergelijkbaar werkingsmechanisme.