Huismuis
- Former user (Deleted)
- Michelle Pijpers
- Jan Nijman (Unlicensed)
- Arie van der Graaf
Gewas: n.v.t.
Wetenschappelijke naam: Mus musculus
Groep: Knaagdieren
gevonden in een kabelgroot. Let op de schade
die deze muis aan de kabels heeft veroorzaakt!
Klik op de afbeelding voor een vergroting.
Herkenning |
|---|
De rug van de huismuis is lichtbruin tot donkergrijs en de kleur verloopt geleidelijk naar de wat lichter gekleurde buik. De huismuis is 7-10 cm lang en de staart is net zo lang of langer dan het lichaam De huismuis is slank gebouwd en heeft een spitse kop, grote oren en kraalogen. Een volwassen muis weegt 15-30 gram. |
Levenswijze |
|---|
Huismuizen verblijven meestal binnen gebouwen of in de directe omgeving daarvan. Ze komen ook wel voor op akkers. In het najaar trekken ze van die akkers weer naar gebouwen om de winter door te brengen. De huismuis is een uitstekende klimmer die tegen enigszins ruwe oppervlakken kan opklimmen. Huismuizen graven zelden holen en als ze dat doen, zijn ze ondiep. Schuil- en nestelplaatsen worden vaak gevonden in holle ruimten onder vloeren en boven plafonds, in isolatiemateriaal en in en onder opgeslagen materialen. De schuil- en nestelgelegenheid bevindt zich meestal binnen 10 meter van voedselbronnen. De huismuis is een alleseter, maar heeft een voorkeur voor granen, peulvruchten en noten, vetrijke voedingsmiddelen zoals kaas, vet, boter en spek en voor voedsel met een hoog suikergehalte. Een volwassen huismuis eet per dag 3-5 gram voedsel en bezoekt vaak meerdere voedingsbronnen binnen het territorium. Huismuizen hebben weinig behoefte aan water en kunnen zeer droge omstandigheden overleven. Een huismuis heeft een draagtijd van 21 dagen en een nestgrootte van 5-6 jongen. De zoogperiode is 3 weken en de muizen zijn na 2 maanden geslachtsrijp. Naast vraatschade aan voedsel, kan de huismuis schade veroorzaken door het knaaggedrag en door het overbrengen van ziekten op mensen en dieren. Ook kunnen ze voedsel ongeschikt maken door erin te urineren en door er uitwerpselen in achter te laten. De uitwerpselen van een huismuis zijn 0,3-0,8 cm lang en 1-3 mm dik, zwart van kleur en spits van vorm, het lijkt wat op hagelslag. |
Maatregelen |
|---|
Bij de bestrijding van de huismuis is preventie het belangrijkste aspect. Dit kan door bouwkundige maatregelen waardoor muizen niet binnen kunnen komen en door hygiënische maatregelen waardoor er voor de muizen geen voer te vinden is. Daarnaast kunnen muizen mechanisch (klemmen, vallen) en chemisch (giftig lokaas) worden bestreden. Chemische bestrijding mag alleen gedaan worden door mensen met een geldig Bewijs van bekwaamheid hiervoor. |
Meer informatie |
|---|