Wieren

Deze factsheet introduceert twee soorten zeewier:

• Ulva soorten

• Solieria chordalis

Naam van het zeewier: Ulva soorten

Latijnse naam: Ulva sp. (de typesoort van het geslacht is Ulva lactuca)

Algemene namen: zeesla, sea lettuce, green laver (En), Meersalat (D)

Open

Beschrijving: (Hoe ze te herkennen zijn, waar ze groeien, hoe ze groeien, hoe ze geoogst worden)

Het geslacht Ulva, algemeen bekend als zeesla, is een groep met meer dan 20 soorten eetbare groene algen die wijd verspreid zijn langs de kusten van de oceanen. De typesoort binnen het geslacht Ulva is Ulva lactuca, lactuca is Latijn voor "sla". Dit geslacht omvat ook de soort die eerder was geclassificeerd in het geslacht Enteromorpha, bekend onder de algemene naam groene nori of aonori. Individuele bladen van Ulva kunnen in beschutte gebieden meer dan 400 mm (16 inch) groot worden. Deze macroscopische alg is lichtgeel tot donkergroen van kleur en wordt vastgehecht door middel van een schijfhouder. Hun structuur is een bladachtige afgeplatte thallus gevormd door een tweecellige dubbellaag. Ze groeien in goed verlichte ondiepe wateren, tot 10 m diepte.

Ulva is over het algemeen eetbaar en wordt traditioneel gebruikt in voedsel in het Verre Oosten en Ierland, en meer recentelijk in Frankrijk in verschillende voedselbereidingen, vaak in de vorm van vlokken. Vers geplukte zeesla kan zowel rauw als gekookt gegeten worden.

(Wikipedia, Doris: https://doris.ffessm.fr/Especes/Ulva-lactuca-Ulve-laitue-de-mer-808 , Algaebase: https://www.algaebase.org/search/species/detail/? soort_id=39)

Biologische activiteit: Ulva wordt van oudsher gebruikt als natuurlijke meststof in Bretagne vanwege het hoge stikstof- en fosforgehalte. Lopend onderzoek probeert manieren te vinden om gebruik te maken van de enorme massa's groene algen die elk jaar aanspoelen. Er wordt zowel onderzoek gedaan naar de productie van energie uit de biomassa als naar de ontwikkeling van nieuwe materialen en actieve ingrediënten waarin deze algen zijn verwerkt (o.a. Olmix company). Extracten van Ulva worden ook bestudeerd vanwege hun anti-protozoaire eigenschappen, antimicrobiële en antioxiderende eigenschappen, anti-coagulerende(stolling) en anti-kanker eigenschappen.

De dierlijke systemen waarop ze effect hebben: immuunsysteem en darmgezondheid

Producten die deze zeewieren bevatten, beoordeeld op 06.03.23: Algimun, MT.X AA, Seagut Powder, Seagut Paste, MFeed+, MMiS, MT.X+, Ecopiglet (allen http://Olmix.com )

Naam van het zeewier: Solieria chordalis

Latijnse naam: Solieria chordalis

Algemene namen: soort roodwier, Solier's red string weed (En)

Open

Beschrijving: (Hoe ze te herkennen zijn, waar ze groeien, hoe ze groeien, hoe ze geoogst worden)

Solieria chordalis is de typesoort (holotype) van het geslacht Solieria. Helderrood tot paars zeewier, plukjes cilindrische scheuten vormend, puntig aan de punt, 15-20 cm lang. De consistentie is stevig en kraakbeenachtig. De bevestiging aan de ondergrond wordt gedaan door middel van een schijfvormige basis met ineengestrengelde filamenten die rhizoïden worden genoemd. Vruchtbare thallus hebben takken aan één kant bedekt met puntige ramules van 1-2 cm lang.

Deze alg leeft in vrij beschutte omgevingen, op licht zandige bodems, grind of schelpafval. Ze kan worden gevonden op een diepte tussen 1 en 15 m. Er is gemeld dat de soort aanwezig is in Frankrijk, het VK, Spanje, Portugal, Marokko en Pakistan.

(AlgaeBase: https://www.algaebase.org/search/species/detail/?species_id=b0c2b7e5b6e01327d

Doris: https://doris.ffessm.fr/Especes/Solieria-chordalis-Cordes-de-Solier-3596 )

Biologische activiteit: Deze alg is een potentieel belangrijke bron van carrageen en zou voor dit doel kunnen worden gekweekt. Tegelijkertijd zijn de massale strandingen van deze algen aan de kust van Bretagne problematisch voor het lokale toerisme.

Om deze reden wordt het in het laboratorium bestudeerd om de moleculen die het synthetiseert en hun potentiële activiteiten te identificeren. Tot nu toe zijn antistollings-, kankerbestrijdende en antivirale eigenschappen geïdentificeerd en andere toepassingen in cosmetica, aangezien anti-UV-filters mogelijk zijn dankzij antioxyderende eigenschappen.

Ten slotte zijn gunstige effecten van Solieria-extracten aangetoond, zoals stimulering van de aangeboren immuniteit en het metabolisme van antioxidanten, en verteerbaarheid, door voedingssupplementen van bijvoorbeeld visvoer.

(Doris-website: https://doris.ffessm.fr/Especes/Solieria-chordalis-Cordes-de-Solier-3596 )

De dierlijke systemen waarop ze effect hebben: immuunsysteem en darmgezondheid

Producten die deze zeewieren bevatten: Algimun, MT.X AA, Seagut Powder, Seagut Paste, MFeed+, MMiS, MT.X+, Ecopiglet (allen http://Olmix.com )

Disclaimer: deze factsheet is samengesteld in 2023, de lijst met producten is van 2023. In de tijd komen er nieuwe producten bij en verdwijnen er van de markt.

Literatuur:

Ulva soorten:

Bussy et al., 2019: Deze studie toont het immunomodulerende effect aan van een zeewierextract van Ulva armoricana bij varkens, met name de overdracht van passieve immuniteit van zeugen op biggen na toediening aan de zeugen aan het einde van de dracht.

Guriec et al., 2018: De studie toont aan dat een ulvan-extract van Ulva armoricana aviaire heterofielen en monocyten kon activeren via de TLR2- en TLR4-route.

Berri et al., 2017: Ulvan van Ulva armoricana Chlorophyta) activeert de PI3K/Akt-signaalroute via TLR4 om intestinale cytokineproductie te induceren.

Berri et al., 2016: De studie onderzoekt de antimicrobiële en immunomodulerende capaciteit van de ulvan-polysacchariden met behulp van gedifferentieerde varkensepitheelcellen IPEC-1.

Holdt et Kraan, 2011: Overzicht van de biologische activiteiten van algenverbindingen (niveaus, toepassingen en wetgeving). Ulvanes van Ulva sp. hebben een anti-tumoreffect, een antiviraal (griep)effect en zijn efficiënt voor de behandeling van maagzweren.

Godart et Décordé, 2008: Polysacchariden van Ulva rigida: de studie toont antioxiderende eigenschappen en vermogen tot verlaging van LDL-cholesterol en triglyceriden in diermodel voor atherosclerose (hamster).

Leiro et al., 2007: De studie toont de effecten aan van U. rigida-polysacchariden op muriene macrofaagactiviteiten, waaronder de expressie van inflammatoire cytokines en receptoren.

Castro et al., 2006: Biologische activiteiten van Ulva rigida gesulfateerde polysacchariden op de immuniteit van vissen. De studie heeft tot doel te bepalen welke componenten van Ulva rigida polysacchariden het vermogen hebben om leukocyten in tarbot te stimuleren.

Invanova et al., 1994: studie van polysacchariden geëxtraheerd uit Ulva lactuca: hun antivirale eigenschappen zijn in vitro aangetoond op griepvirussen (mensen en dieren), evenals het feit dat ze macrofagen, B- en T-cellen bij muizen stimuleren.

Solieria chordalis:

Gunathilaka et a.l, 2021: Evaluatie van extracten van zeealgen (Ulva spp./Solieria spp.) gecombineerd met organische zuren in diëten voor olijfbot (Paralichthys olivaceus).

Tharaka et al, 2020: Algen-kleipoeder (zeesla, Ulva lactuca en rode algen, Solieria chordalis in geëxfolieerd gemicroniseerd montmorilloniet) suppletie in een vismeelarm dieet voor olijfbot (Paralichthys olivaceus)

Ana et al., 2021: Anti-Herpes simplex virus (HSV-1) activiteit en antioxiderende capaciteit van carrageenrijke enzymatische extracten van Solieria filiformis (Gigartinales, Rhodophyta).

Sousa et al., 2016: Gesulfateerde polysaccharide fractie uit zeealgen Solieria filiformis: structurele karakterisering, gastroprotectieve en antioxiderende effecten.

Suwal et al., 2019: Extractie van antioxidanten uit rode macroalgen Solieria chordalis.

Kendel et al., 2015: Lipidensamenstelling, vetzuren en sterolen in de zeewieren Ulva armoricana en Solieria chordalis uit Bretagne (Frankrijk): een analyse vanuit voedings-, chemotaxonomische en antiproliferatieve activiteits perspectieven.

Hardouin et al., 2014: Biochemische en antivirale activiteiten van enzymatische hydrolysaten van Solieria chordalis.