Peen

Op bladschijf en bladsteel ontstaan grijszwarte langwerpige vlekjes, soms met geel centrum of gele rand. Na enige tijd worden eerst de punten van de bladeren zwart, daarna soms het gehele blad.

Rot in peen wordt veroorzaakt door meerdere schimmels. Deze schimmels komen veelvuldig in de teeltgebieden voor.

Cavity spot is een belangrijk kwaliteitsprobleem in peen. De naam Cavity spot werd voor het eerst toegekend aan een schadebeeld zoals dat in 1962 in de Verenigde Staten werd aangetroffen.

Maiswortelknobbelaaltjes veroorzaken kleine knobbeltjes op de wortels en knollen van verschillende gewassen. De schade bestaat vooral uit een product met een mindere kwaliteit.

Alleen bij droog en warm weer kan het loof aangetast worden door de echte meeldauwschimmel. Het blad wordt bedekt met een witte poederachtige laag (mycelium en sporen), wordt langzaam bruin en sterft af.

Pectobacterium carotovorum dankt haar naam aan het feit dat de bacterie voor het eerst gevonden werd in worteltjes (carrots).

Het aaltje veroorzaakt in het veld groeiremming, die meestal plaatselijk zichtbaar is. Aangetaste planten hebben worteltjes met kenmerkende knobbeltjes.

De groene peenbladvlo veroorzaakt sterk krullend blad. De vlooien zijn 2-3 mm groot, groengeel met rode ogen. De eieren worden met een steeltje aan het blad bevestigd. De larven zien eruit als schildluizen.

De wortelen zijn overgroeid met een wit schimmelpluis met daarin grote, zwarte sclerotiën. De aangetaste wortelen gaan later geheel tot rotting over.

Stengelaaltjes komen voor op klei, zavelgronden, leemhoudende zand en dalgrond. In het loof is de aantasting herkenbaar aan verkorting en verdikking van stengeldelen. In bladoksels worden soms gallen aangetroffen.

Pratylenchus-soorten tasten het wortelstelsel van gewassen aan waardoor wortelrot ontstaat. Ze hebben een voorkeur voor lichtere gronden.

De wortelvlieg is een van de belangrijkste plagen in de Nederlandse peenteelt.