Watermuntbloesemmijt

De eindstandige bloeiwijzen zijn veranderd in een onregelmatige verwarde massa van dicht witbehaarde en vergroende bloemen.

Galmijten zijn zeer klein, ca. 0,2 mm, dus niet of nauwelijks met het blote oog waarneembaar. Ze hebben een spoelvormig lichaam met slechts 2 paar poten aan de voorkant. Ze voeden zich door een stilet in een plantencel te steken en deze leeg te zuigen. De stoffen die de watermuntbloesemmijt daarbij uitscheidt, zetten de plant aan tot vergroening en beharing van de bloeiwijze. De mijten leven tussen de haren. De haren die galmijten veroorzaken zijn meestal eencellig, maar in dit geval zijn ze vertakt en meercellig.

Niet van toepassing.