Aardappelopslag

Aardappelopslag is de term die gebruikt wordt voor aardappelplanten die opkomen in een ander gewas. Het zijn de uitlopende verliesknollen van het aardappelgewas dat de voorvrucht was van het huidige gewas. Ze staan vaak niet in de plantrijen.

Als de winter streng genoeg is, bevriezen aardappelknollen die aan de oppervlakte liggen. Maar al jaren zijn de winters niet erg streng, waardoor aardappelopslag een probleem wordt. Dat de aardappelplant concurreert met het gewas is eigenlijk niet het grootste probleem. Een groot probleem is dat aardappelcysteaaltjes zich erop kunnen vermeerderen en zo het effect van vruchtwisseling voor een deel teniet doen. Ook kan aardappelopslag een vroege bron van Phytophthora-besmettingen zijn en van aardappelvirussen.

• Voorkomen van de overleving van verliesknollen door een kneusinstallatie op de aardappelrooier.

• Oppervlakkige grondbewerking van het aardappelland om te zorgen dat de verliesknollen zo oppervlakkig mogelijk blijven liggen. Daardoor is de kans groter dat ze bevriezen tijdens de winter.

• Met een selectorspuitje handmatig individuele opslagplanten doodspuiten.

• Een robot de aardappelplanten laten opzoeken en gericht doodspuiten (in ontwikkeling).

• Een onkruidstrijker de planten laten aanstrijken die hoger zijn dan het gewas (bv. In bieten).

• Kappenspuit om tussen de gewasrijen de opslag dood te spuiten.

• Plaatsselectief spuiten via drone-informatie over de plaatsen waar de opslagplanten staan.

• Gebruik van chemische bestrijding zoals hierboven beschreven moet uitgevoerd worden volgens geldende regelgeving.