Insectenparasitaire schimmels

Er zijn in de natuur veel soorten micro-organismen die leven ten koste van insecten. Insecten-parasitaire schimmels komen vooral in vochtige omstandigheden (zoals het tropisch oerwoud) algemeen voor.

Deze schimmels verspreiden zich door microscopisch kleine sporen. Aangetaste insecten verkleuren naar wit of geel en raken in een later stadium overdekt met een gelig, wit of grijs schimmelpluis.

Geïnfecteerde insecten zitten vaak enige dagen dood stil voordat er uitbundig wit schimmelpluis naar buiten groeit. Dat pluis is de drager van miljoenen sporen die zich met de wind verspreiden en weer andere insecten kunnen infecteren.

Insecten raken geïnfecteerd doordat een schimmelspore op hun huid landt, daar onder gunstige omstandigheden (vochtig!) kan kiemen en dan door de huid naar binnen groeit. Het insect raakt van binnen doorgroeid met schimmelweefsel. Bij de juiste omstandigheden breekt al na enkele dagen het schimmelpluis weer naar buiten om opnieuw sporen los te laten.

Er bestaan stammen van de schimmelsoort Verticillium lecanii die witte vlieg (Trialeurodes vaporariorum) aantasten en andere stammen die trips of juist bladluizen soorten aantasten. In buitenteelten worden bladluisplagen bij hoge dichtheden soms massaal uitgeroeid door een infectie van een Entomophtorales -schimmel. Zulke uitbraken kunnen alleen ontstaan bij hoge dichtheden van de gastheren. Entomophtorales-soorten kunnen helaas (nog) niet gekweekt worden.

Natuurlijke epidemieën van insecten-parasitaire schimmels (bijvoorbeeld bij bladluizen) treden meestal pas op bij dichtheden die voor de land- en tuinbouw onaanvaardbaar hoog zijn. Meestal heeft de ondernemer dan allang met een andere maatregel ingegrepen. In kasteelten worden commerciële preparaten van met name Verticillium lecanii toegepast tegen witte vlieg, trips of bladluisplagen. In kasteelten zijn de goede omstandigheden voor toepassing (een hoge luchtvochtigheid) beter te beheersen dan in open teelten.