Roos

Op bladeren ontstaan hoekige tot ronde, roodbruine tot donkerbruine vlekken, vaak met een gele rand. Een sterke aantasting heeft een vroegtijdige bladval als gevolg. 

Bladrollers danken hun naam aan het feit dat de rupsen zich tussen bladeren inspinnen. De bladeren rollen daardoor op. De rupsen van zowel Koolbladroller als Anjerbladroller vreten aan bladeren, bloemknoppen, bloemstengels en bloemen.

Wereldwijd bestaan er ongeveer 8500 cicade-soorten. Cicaden leven van plantensappen. En zuigen daarvoor aan bladeren en soos ook aan vruchten (paprika). De leeggezogen cellen vullen zich met lucht en krijgen daardoor een witgrijze kleur.

Jonge scheuten verwelken en sterven af. De geelbruine bastaardrupsen van 6 mm maken gangen van 4 cm lang en lopen naar beneden

Dopluizen hebben veel waardplanten, zowel groentegewassen als siergewassen. Naast de gewone dopluis (Parthenolecanium corni), is er ook de platte dopluis (Loccus hesperidum) en halve dopluis (Saissetia coffeae).

Podosphaera pannosa of Rozenmeeldauw is een schimmelziekte in roos, die op glastuinbouwbedrijven het hele jaar door schade aanricht in de vorm van bladaantasting. De ziekte is herkenbaar aan witte poederachtige vlekken op het blad.

De Floridamot is zeer polyfaag (brede waardplantenreeks) en komt in kassen in veel gewassen voor. Vooral in de sierteelt kan deze soort problemen geven in chrysant, gerbera, roos en potplanten.

De Gele Rozenluis komt wereldwijd voor. Het is een luis van 2,5 mm lang met een glanzend licht- tot donkergroen lichaam en een bruingele kop.

Botryotinia fuckeliana (syn. Botrytis cinerea) of grauwe schimmel is een schimmelziekte, die in roos schade kan aanrichten. Op afgestorven plekken ontstaat een grijs-bruin, stuivend schimmelpluis. Dit bestaat uit mycelium en sporendragers.

Deze dagactieve nachtvlinder heeft een spanwijdte van 3,5 - 4 cm.  De voorvleugel is zandkleurig tot paarsachtig bruin.

Aan de basis van de stengel komen wratachtige woekeringen voor, veroorzaakt door de bacterie A. tumefaciens. De knobbels verschillen in grootte, meestal 1 -10 cm doorsnede, maar kunnen ook de grootte van een voetbal bereiken.

Meloidogyne hapla of het noordelijk wortelknobbelaaltje kan onder andere in boomkwekerijgewassen tot productieverlies kan leiden. Aantasting door wortelknobbelaaltjes in het gewas is zichtbaar doordat plekken in de kas achterblijven in groei.

Onderkant blad sporenhoopjes van oranje, bruine, gele of vuilwitte kleur. Soms worden ook de stengels, scheuten, bladstelen en bladnerven aangetast. Ernstige aantastingen hebben afsterving en bladval tot gevolg.

Lichtgroene op naaktslakjes lijkende larven van 10 mm lang vreten aan de bladbovenzijde (venstervreterij) het bladmoes weg. Daarna worden de aangetaste delen wit, later bruine vlekken bruin. Er zijn meerdere generaties per jaar.

Op rozen vinden we gele tot roodbruine gallen. Deze mosachtige gallen zijn afhankelijk van de hoeveelheid larven zeer klein tot soms zo groot als een vuist en dicht bekleed met mosachtige aanhangsels.

Sterroetdauw is een bladvlekkenziekte die stervormige zwarte vlekken op blad en stengel van roos veroorzaakt.

Zowel de volwassen kevers als de larven veroorzaken schade. Volwassen kevers vreten ronde gaten in de bladeren, beginnen bij de rand. Dit wordt 'hapvreterij' genoemd.

Thrips palmi is klein (1.2 mm) en met het blote oog kan deze trips niet van andere tripssoorten onderscheiden worden. Deze tripssoort is egaal geel van kleur met donkerbruine lichaamsharen.

Valse meeldauw, of  'het zwart'  is een ziekte, die in roos schade kan aanrichten. Deze waterschimmel kan met name in het najaar, als de luchtvochtigheid hoog is problemen veroorzaken.

Phytophthora nicotianae var. nicotianae is een ziekteverwekker die in roos de ziekte voetrot kan veroorzaken. De waterschimmel voelt zich vooral thuis bij veel vrij water in het wortelmilieu en kan zowel zwakke als gezonde planten aantasten.

De wortelduizendpoot is een polyfaag organisme, dat in gangen en holten in de bodem leeft. Ze zijn niet instaat zelf gangen te graven, maar maken gebruik van bestaande scheuren en ruimten.

Op wortels vormen zich langwerpige knobbelvormige verdikkingen zonder zijwortels en slechte groei, soms met gedeeltelijke rotting van de wortels. Bovengronds lijkt de aantasting op gebrekverschijnselen.

Groeiremming en moeheid door afgestorven en sterk vertakte en veel bossige wortels. Op de levende wortels zijn langwerpige verrotte plekjes (lesies) te zien.