Erwtenpeulboorder

De erwtenpeulboorder is een klein, grijsbruin vlindertje waarvan de rupsen schade aanrichten door het aanvreten van de onrijpe zaden (wormstekigheid).

Het komt voornamelijk voor op erwt en in mindere mate op wikke en Lathyrus.

Vanaf mei zijn de vlinders aanwezig en zoeken ze bloeiende erwtenvelden op. Het wijfje deponeert haar eitjes op stengels, bladeren, bloemen en peulen van bloeiende erwtenplanten. Zes tot negentien dagen na de ei-afzetting verschijnen de eerste rupsjes. Deze begeven zich naar de peulen, boren zich binnen 24 uur naar binnen en voeden zich met de zaden. Deze vreterij veroorzaakt vooral een vermindering van de kwaliteit van doperwten. Aangetaste peulen worden vaak vroeg rijp en kunnen openspringen waardoor ook niet-aangetaste zaden verloren gaan. De erwtenpeulboorder heeft één generatie per jaar. De rupsjes zijn witachtig of meer groen gekleurd, met donkere punten bezet; de kop is lichtbruin met een donkerder gekleurd nekschild. Het wijfje kan 350 eieren afzetten, die enkelvoudig of per twee stuks worden gelegd op bladeren, bloemkelken of jonge peulen. Zij prefereert hierbij een dicht en volop bloeiend gewas.

Met speciale sexferomoonvallen is het mogelijk de aanwezigheid van de mannetjesvlindertjes vast te stellen en de noodzaak van een bestrijding na te gaan. Wanneer de gemiddelde vangsten per val zes vlinders per drie dagen zijn, is een bespuiting noodzakelijk. Deze is erop gericht de rupsjes te doden voordat ze zich in de peulen hebben kunnen boren. De bespuiting kan samenvallen met de bestrijding van bladluizen en/of erwtentripsen.

Gangbare gewasbeschermingsmaatregelen zijn te vinden in de Gewasbeschermingsgids of op https://www.ctgb.nl/.