14.7: Het voorkomen van inteelt

Op de lange termijn bepaalt de gemiddelde verwantschap in een populatie de gedwongen inteelt. Daarom hangt het effect van maatregelen om de gedwongen inteelt te beperken af van de methoden die gebruikt worden om de gemiddelde verwantschap zo laag mogelijk te houden. In commerciële fokprogramma’s wordt hier veel aandacht aan besteed, maar door toeval (bijvoorbeeld: geselecteerde dieren blijken onvruchtbaar te zijn) kunnen goede bedoelingen mislukken. In minder strak geleide fokprogramma’s is het heel moeilijk om de gemiddelde verwantschap in de hand te houden. Dan kan het verstandig zijn om de fokkers voor te lichten over de gevolgen van het paren van verwanten. En hen te stimuleren dieren met elkaar te paren op een zodanige manier dat het een gunstig effect heeft op de gemiddelde verwantschap. Een paringsadvies, welke mannelijke dieren kunnen het beste gepaard worden met dit vrouwelijke dier zodat het een gunstig effect heeft op de gemiddelde verwantschap, kan dan van groot nut zijn.

Welke maatregelen kunnen helpen om de toename van de gemiddelde verwantschap af te remmen in een gesloten populatie en een gunstig effect hebben op de inteelttoename?

Drie maatregelen kunnen effectief zijn:

1. Het vergroten van de populatie

2. Beperkingen opleggen aan het aantal nakomelingen per ouderdier

3. Paringsschema’s introduceren om verwantschap te sturen