Roetbollen - tulp

Ernstig zieke bollen zijn verschrompeld en hard. Uitwendig op de bol en tussen de rokken bevindt zich een roetzwarte sporenmassa.

Bij een lichte aantasting is te zien dat de schimmel de bol via wondjes is binnengedrongen. Op de verwonde plekjes komen toefjes schimmel met zwarte sporen voor. Op de buitenste rok ontstaan ronde grijsachtig witte plekken die worden omzoomd door een geelbruine tot geelgroene, enkele millimeters brede zone. De plekken, die sterk van grootte verschillen, bestaan uit aanvankelijk zacht en korrelig weefsel dat onder droge bewaaromstandigheden snel verhardt. Ze zijn meestal bedekt met een door zwart sporenppoeder bedekte schimmelmassa.

Deze roetschimmel is op tulpen een zwakteparasiet. De ziekte komt voor bij slechte ventilatie en hoge temperatuur, bijvoorbeeld tijdens transport in een gesloten verpakking en in partijen die niet goed of snel genoeg zijn gedroogd.

• Beschadiging van de bollen voorkomen.

• Bollen snel drogen.

• Tijdens bewaring en transport zorgen voor goede ventilatie en luchtcirculatie.